อยู่ห่างกันอย่างนี้...คนดีคิดถึงกันบ้างไหม คนทางนี้ยังรัก...ยังห่วงใย คอยคนห่างไกลว่าเมื่อไหร่....จะส่งข่าวมา ทั้งเหงาทั้งเหว่ว้า....จนน้ำตาท่วมใจ ถึงแม้จะมีใครๆอยู่เคียงข้างกาย แต่ไม่มีใครนั่งอยู่ในใจ...เหมือนเธอ แค่อยากให้รับรู้และจดจำไว้เสมอ ว่าฉันจะรักเธอคนเดียว...ตลอดไป ไม่เคยมีใครมาแทนที่เธอ ไม่เคยเลยที่ฉันจะเผลอให้ใจ..เขา ไม่เคยลืมความรักของสองเรา เธอไม่เคยเป็นคนเก่าของฉันเลย จะรักยังรอเธอคนนี้ จะกี่เดือนกี่ปี...ก็ไม่ท้อ ขอเธอมั่นใจในตัวฉันก็พอ จะรักจะรอและจะไม่ท้อเลยคนดี..
andaman 17 ก.พ. 2546 19:09 น. - ID 29485 
941
2
0
17 กุมภาพันธ์ 2546 21:40 น. - comment id 109449
หาได้เป็นเช่นลมมาชมช้อง แล้วลอยล่องปองหายมลายหลง ใช่แสงโสมชมชื่นคืนพะวง แล้วมืดลงตรงรุ่งสะดุ้งใจ ใช่แสงสูรย์อุ่นใจในกลางวัน แล้วลากันสั่นหนาวคราวคืนไหน ใช่น้ำค้างพร่างพรมตรมฤทัย แล้วห่างหายใต้แสงแห่งสุรีย์ ฯ
18 กุมภาพันธ์ 2546 20:39 น. - comment id 109585
หน้าส่วนตัว
โอว..ร้ายกาจ...
เก่งจริงๆ เล๊ย
^_^
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
