พอกันทีกับความรักครึ่งๆ กลางๆ รักบ้างเจ็บบ้างสลับกันไปอยู่อย่างนี้ ถึงเวลาแล้วที่จะปล่อยให้มันจบๆ ไปซักที ถ้ารักที่เรามี มันทำให้เธอและฉันต้องทุกข์ใจ ถ้ามันเป็นได้แค่ความรักแบบปนเหงา ไม่สามารถทำให้สองเรานั้นมีความสุขได้ แม้บางครั้งจะหวาน..แต่ก็ยังปนเศร้าทุกทีไป ก็ไม่มีประโยชน์อะไร...ที่เรานั้นจะต้องทน
17 กุมภาพันธ์ 2546 12:41 น. - comment id 109393
อ่านแล้วเศร้าจังเลยค่ะ ครั้งนึง เราก็เคยรู้สึกแบบนี้ เอาใจช่วยค่ะ
17 กุมภาพันธ์ 2546 12:45 น. - comment id 109395
ชีวิตเราก็เหมือนกลอนบทนี้ ถึงเราแต่กลอนไม่เก่งแต่ก็เอาใจช่วยนะคะ
17 กุมภาพันธ์ 2546 13:14 น. - comment id 109401
ประมาณว่ากลับไม่ได้ไปไม่ถึงหรือเปล่า อย่างงี้ก็เศร้านะสิ....
17 กุมภาพันธ์ 2546 16:23 น. - comment id 109418
เห็นด้วยค่ะแต่งได้น่ารักดีนะคะ เป็นกำลังใจให้เหมือนกัน
18 กุมภาพันธ์ 2546 17:41 น. - comment id 109553
อ่า....อย่าเพิ่งจบสิพี่แพ็ค ไปคุยกะพี่..ให้รุเรื่องก่อน
18 กุมภาพันธ์ 2546 18:23 น. - comment id 109567
ว้าาาาาาาา... ......เศร้าจังอ่ะ....... ......เป็นกลอนที่สือความหมายได้ดีค่ะ.... ......คนเราก้อเหมือนกลอนนี่แหละเนอะ... ....เป็กำลังใจให้คนเศร้าทุกค่ะ...... .....^__^......
22 กุมภาพันธ์ 2546 15:26 น. - comment id 110061
สวัสดี..แฟนคลับสีน้ำฟ้า แวะมาอ่าน..อีกตามเคยนะ..เศร้าอีกตามเคย ว่าง ๆ พาตัวเองไปพักผ่อนซะบ้าง พี่กำลังจะพาตัวเอง ไปทำงานที่ตัวเองชอบ แถวภูเก็ต.. ยังไง..หวังว่า..คงมีหนุ่มน้อยน่ารัก ๆ คนนี้ ไปเยี่ยมเยียนบ้างนะ
22 กุมภาพันธ์ 2546 15:36 น. - comment id 110062
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นนะคะและนกเองก้อคิว่าบทกลอนของคุณก็ดีมากโอ...ชอบมากจิงอย่างที่กล่าวมานะถ้าเรารักใครซักคนแต่เค้ามีใจให้เราไม่หมดใจเหมือนอย่างที่เราให้เราก้ออย่าไปรั้งเค้าเลยสู้ไปตายเอาดาบหน้าดีกว่าอิอิ
25 กุมภาพันธ์ 2546 21:34 น. - comment id 110630
เศร้าจัง แต่ชอบนะค่ะ อยากแต่งเก่งๆๆแบบนี้อ่ะค่ะ ให้คำแนะนำได้เปล่าค่ะ
2 มีนาคม 2546 15:21 น. - comment id 111618
ขอบคุณคร๊าบ..กับทุกกำลังใจ ตอนนี้ผมหายเศร้าแล้วคับ.. มีความสุขมากคับตอนนี้ ขอบอก..อิอิ ^_^