ฉันตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกหัว จะมองเงาของตัวแต่หัวหาง ได้เห็นหงอกหน้าหงำดำถึงคาง ยิ้มเลยค้างหดจู๋เหมือนหนูคา สารรูปไยหนอห่อแต่เหี่ยว ดูเดี๋ยวเดียวตกใจร้องไอ้หยา เพิ่งเป็นหนุ่มเมื่อนี่กี่ปีมา ทำไมหน้าเป็นก๋งแสนงงงวย เวทนามาเยือนแล้วเพื่อนยาก อยากไม่อยากเขาไม่สนหรอกคนสวย หล่อไม่หล่อก็จะมาถึงป๋ารวย แต่เป็นมวยไม่ถูกตุ๋ยถึงหุยฮา การ์ดไม่ตกยกไว้ยกใจการ์ด สามขุมยาตรเยื้องย่องหย่องหย่องขา พุทธมนต์พ่นงามอีกสามครา นะสัญญารูปังสังขาโร เถรกวาดลานกวาดเราเอาเข่าป้อง จังหวะสองวิญญาณังศอกปังโบ๋ จังหวะสามเตะโครมโอมนะโม ทุกขะโตอนิจจังอนัตตา ไม่เที่ยงแท้แม่ไม้นี้คือทีเด็ด ดุจกายเพชรศักดิ์สิทธิ์ปิดรักษา ย่อมรัดกุมจนชะแรแก่ชรา มาเถิดมามรณังระวังใจ คืนสติปริกะโหลกกระโชกเขลา ชะโงกเงาวันนี้ดีกว่าไหน เชิญคุณเหี่ยวเชิญคุณแฮ่เชิญแก่ไป อยากจะหงอกอยากยังไงตามใจคุณ/.
16 กุมภาพันธ์ 2546 09:50 น. - comment id 109165
วันนี้มีโอกาสย้อนมาอ่านบทกวีของคุณราม ลิขิต ตั้งแต่แรก ... จนถึงตรงนี้ค่ะ ......... อยากจะบอกว่า ... ทึ่ง ... เก่งจัง ... คำและเรื่อง แปลก ๆ ... แฝงอารมณ์ขัน ... แถมยังแต่งได้ ยาว ๆ อีกด้วย ( อ่านซะเหนื่อยเลยค่ะ อิอิ! ) รวมความแล้ว .. ชอบนะคะ ...
16 กุมภาพันธ์ 2546 13:41 น. - comment id 109188
เห็นจริงด้วย ว่ามอดม้วยกันแน่ ไม่เช้าก็ค้ำ ยิ่งแก่ก็ยิ่งรัก ขอประจักใจฉัน
16 กุมภาพันธ์ 2546 18:09 น. - comment id 109240
เอิ๊ก ๆ คุงปู่ยังหนุ่ม แต่งหน้ารักดีนะคะ ทะเลยิ้มแก้มปริเลยอ่ะ แต่งกลอนได้น่ารักดีค่ะ เอ่ อีกไม่กี่สิบปี ทะเลคงตามคุณปู่ไปแน่ ๆ เลยค่ะ รอทะเลด้วยนะคะ
16 กุมภาพันธ์ 2546 18:48 น. - comment id 109266
โดนสถาปนาเป็นปู่ไปซะแล้ว เอาเนอะ..เป็นก็เป็น (ยอมรับสภาพดีกว่า) งั้นวันนี้ขอเหมาเอาเป็นหลานหมดเลยนะ วัดดี เอ๊ย! หวัดดีหนูไข่เจียว, หนูน้ำ แล้วก็หนูทะเลใจ ขอบคุณมากที่แวะเข้ามาเยี่ยมคนแก่ ความจริงตั้งใจจะเขียนถึงวันมาฆะบูชา แต่ไหงออกมาเป็นงี้ก็ไม่รู้ พักหลังกลอนพาไปทุกที แล้วเจอกันใหม่นะจ๊ะ ถ้าปู่ยังไม่เข้าโลงไปซะก่อน