อยากเอ่ยถามเธอหน่อยจะได้ไหม เป็นอะไรเธอจ๋าน่าสงสาร เฝ้าแอบเห็นแอบดูเธออยู่นาน เห็นจาบัลล์ข้องจิตผิดอารมณ์ คงมีใครทำจริตผิดใจเจ้า คงมีใครทำให้เหงาให้เศร้าหมอง คงเป็นคนที่เธอเพ้อเธอใพ้อปอง ทำจนเธอเศร้าหมองมองตรอมตรม ด้วยมีใจแอบชอบอยากปลอบเจ้า แต่เกรงทำให้ยิ่งเหงายิ่งเศร้านัก เพราะไม่ใช่คนดีที่เธอรัก ต้องชงักเงียบงันเพราะหวั่นใจ อยากเห็นเธอมีชีวีที่สุขสันต์ ทุกคืนวันเหมือนก่อนเก่ามิเศร้าหมอง อยากเห็นเธอพบแต่สุขสนุกปอง ไม่เศร้าหมองเหมือนตอนนี้ที่เธอเป็น หากฉันเป็นคนโชคดีของเธอนั้น ไม่มีวันจะทำให้ใจเธอเหงา จะอิงแอบแนบสนิทติดตามเงา จะชื่นชมเพียงแต่เจ้าเยาวมาลย์
13 กุมภาพันธ์ 2546 21:05 น. - comment id 108815
อุ้ยยยยยยย............. ทำไมเอารูปพิมพ์มาลงล่ะค่ะ ดีจัง ๆๆ ได้เป็นพรีเซนเตอร์กลอนของคุณ ผู้ชายโหล-โหล ด้วย กลอนน่ารักดีนะคะ (รีบเปลี่ยนเรื่อง)
14 กุมภาพันธ์ 2546 18:54 น. - comment id 108940
^_^
19 กุมภาพันธ์ 2546 12:48 น. - comment id 109643
YOUR POEM IS SO TOUCHING :)