*-*แผ่นดินทอง**
ผู้ชายโหล-โหล
ยามรุ่งตะวันเรือง.........สายประเทืองประทับถิ่น
แดดจ้าจาโลมริน.........ประดับถิ่นประเทืองทา
เสียงร้องก้องไพรพฤกษ์.........รับรู้สึกถึงชีวา
พลบค่ำก็ร่ำลา........ประดังมาประดับแดน
สัตว์โลกโชคชุ่มชื่น........พลิกแผ่นผืนวิมานแมน
เก่าไปปลูกใหม่แทน.........ไว้คู่แผนแผ่นดินทอง
ปลูกป่าหนึ่งล้านไร่.........เพื่อถวายพระทัยปอง
ลูกหลานจะเรืองรอง.........ดำรัสของพระองค์ชัย
เหมันต์มิผ่านพ้น........คิมหันต์หนมิเหือดหาย
เกษตรกรก็ผ่อนคลาย........ฤดูน้ำก็ฉ่ำทา
เลี้ยงตนมิบ่นพร่ำ.........เพื่อตอกย้ำเพื่อทำมา
เหลืองผ่องดั่งทองทา.........ดุจเทวามาอวยพร
พลิกฟื้นให้คืนกลับ.........ไว้ประดับประคับครอง
ทรัพย์สินจะเนื่องนอง....ประดุจทองที่รวยริน
รับรู้ในสำนึก.........ได้รู้สึกบันทึกจินต์
งามไหนเท่าแดนดิน.........งามเท่าถิ่นแผ่นดินไทย
บทกลอนไทย