สักวาปากหมา มาจรจบ มาบรรจบ หยุดลงที่ตรงนี้ มาอยู่กับเพื่อนผม ผู้แสนดี อยู่กับมันคนนี้ ตลอดกาล
27 สิงหาคม 2544 15:03 น. - comment id 9912
อิอิ..แต่ก็มั่วได้เป็นเรื่องเป็นราวนะเนี่ย..
28 สิงหาคม 2544 00:18 น. - comment id 9926
สักวา ใครมีรัก มักหวานชื่น หลับหรือตื่น ก็สุขใจ ได้คิดถึง เหม่อมองหา ขวัญตา พารำถึง เฝ้าคิดถึง ดอกไม้ ใกล้ลอ
28 สิงหาคม 2544 00:24 น. - comment id 9927
แต่ง สักวา ขึ้นต้น ด้วย สักวา จะต้องลงท้ายด้วย เอย เป็นฉันทลักษณ์ บังคับ น่ะครับ อย่างน้อย แต่งสักวา จะต้องมี 2 บท ถึงจะเป
28 สิงหาคม 2544 02:50 น. - comment id 9968
แม่นแล้ว... เห็นด้วยกับนินจา / อยู่กับหมาบางทีก็ดีกว่าอยู่กับคน (บางคน) เสียอีก เพราะหมามันไม่กัดเจ้าของ มีใจที่ซื่อสัตย์ มีความจงรักภักดี
29 สิงหาคม 2544 10:59 น. - comment id 10110
เพิ่งอ่านกลอนสักวาค่ะ เลยได้ความรู้เพิ่มไปอีก คุณนินจา น่ารักจัง
30 สิงหาคม 2544 02:21 น. - comment id 10171
การแต่งกลอน สักวา แต่งอย่างนี้กำลังอกหักมารึเปล่า อิ อิ นายโคลอน
30 สิงหาคม 2544 05:41 น. - comment id 10200
พอไปวัดไปวาได้แต่ตอนเย็นๆนะนอง
30 สิงหาคม 2544 10:46 น. - comment id 10244
อ่า...เพิ่งเข้ามาอ่านเราไม่ใช่คนแต่งกลอนบทนี้อ่ะ...ต้อง ...เข้าใจอะไรผิดป่าว..อิอิ..