โผผินบินกลางฟ้ากว้าง แผ่หางกางปีกโผผิน ปีกร่อน ปีกกล้า ท้าบิน โผผินบินไป..แห่งใด.................. จุดหมายปลายทางปลายฟ้า... เหาะเหินแกร่งท้า...ฟ้าใหญ่ ต้านฝน ต้านลม พรมไล้ สั่นไหว..ปีกส่าย.. ไกวเอียง............... เป็นฝูง เป็นกลุ่ม..เป็นแถว เป็นแนว เป็นทาง เป็นเสียง กึกร้อง ก้องฟ้า สำเนียง พร้อมเพรียง...บินไป..บินไป........ ไกลโพ้น..ที่ใด..ใครรู้ สุดกู่..ไกลเกิน..รู้ได้ จุดหมายเจ้าคือที่ใด.... บินไป..บินไป...บินไป...บินไป.............
8 กุมภาพันธ์ 2546 06:49 น. - comment id 108047
จาบินไปไหน แล้วไมถึงไม่คิดถึงอ๊ะ
8 กุมภาพันธ์ 2546 10:32 น. - comment id 108074
ก้อแค่อยากจะบิน...ไปคว้าดาว.... จึ่งโผผินขึ้นสู่กลางหาว..เหินฟ้า ทะยานร่าง..กางปีก..ร่อนมา เพื่อมุ่งสู่ปลายฟ้า...หวังไปคว้าดาวมาให้เธอ...... ดวงดาวนับหมื่นร้อยพัน... ดวงดาวมากพลัน...ฝันเพ้อ ดวงดาวที่อยากจะเก็บมาให้เธอ อยู่สูงไกลจริงนะเออ....คนดี......................... เหนื่อยอ่อนรอนล้า..สิ้นหวัง หมดแรง หมดพลัง...เหลือที่ เหนื่อยหน่ายท้อแท้..เต็มที... เห็นมีแต่ความว่างเปล่า....เดียวดาย...........
9 กุมภาพันธ์ 2546 08:27 น. - comment id 108189
จริงอ๊ะ อิอิ แล้วไม...เหลือแต่เดียวดายอ๊ะ
9 กุมภาพันธ์ 2546 17:04 น. - comment id 108224
..แล้วจะให้เหลืออะไรล่ะ..... ...ก้อยังดีนะ...ที่ยังเหลือ... เดียวอาย...อิอิ
10 กุมภาพันธ์ 2546 13:07 น. - comment id 108382
ฉันจะบิน...บินไปบนฟ้า... มุ่งหน้าสู่ถิ่นที่หวัง... เหินบินจนสุดกำลัง... มุ่งสู่ความหวังตั้งใจ.... จะร่อนลงสู่ทุ่งกว้าง ที่หวังที่สร้างฝันไว้ ทุกอย่างต้องเป็นดั่งใจ บินไปดังใจ...ต้องการ...
11 กุมภาพันธ์ 2546 16:36 น. - comment id 108519
ฉันเป็นเพียงนกตัวน้อยน้อย ที่บินลอยเหินหาวดูกร้าวแกร่ง แต่แท้จริงปีกฉันนั้นอ่อนแรง มันเหี่ยวแห้ง หมดสิ้น..จะบินไป.. ทั้งสายฝนกระหน่ำสาดซ้ำซัด สายลมจัดพัดปีกกล้าเกินท้าไหว ฉันคงอ่อนรอนล้า...เหินฟ้าไกล เกินต้านไหว..คงหายไปกับสายลม.... อีกแสงแดดแผดกล้าจ้าสาดจับ ฉันคงดับคาฟ้าใส...ไม่สุขสม ฝันหายวับลับหายไป..ให้ตรอมตรม ฝันไม่สม..ไปไม่ถึง..ซึ่งฝันนั้น....(ใช่ไหม??)