หน้าส่วนตัว
ทำหัวเราะระร่วนรื่นเริงร่า
เหมือนที่เคยผ่านมาทุกทุกครั้ง
ฝืนยิ้มไว้แม้ใจเจียนพ่ายพัง
บอกใครใครว่ายังสบายดี
แท้จริงแล้วในใจมันช่างต่าง
แสนเหน็บหนาวอ้างว้างอย่างเต็มที่
ไขว่คว้าหาไออุ่นกลับไม่มี
ทนมานาน วัน-เดือน-ปี ได้อย่างไร
เคยอ้อนวอนขอพรจากฟากฟ้า
อยากมีคนเข้ามาเอาใจใส่
คนที่มองฉันแล้วรู้ว่าข้างใน
แอบร้องไห้โดยไม่ต้องบอกกัน
จนสุดท้ายมั่นใจแล้ววันนี้
เธอนั่นแหละคนดีคือคนนั้น
คงจบแล้วความปวดร้าวที่ยาวนาน
เพราะมีเธอเป็นยาสมานแผลในใจ
แว่นหนา 7 ก.พ. 2546 19:25 น. - ID 29085 
1102
3
0
7 กุมภาพันธ์ 2546 19:41 น. - comment id 107992
โอ้ !! เธอคนนั่นคือใครกันน๊า ..อิอิ ......แต่นะ มนุษย์นี่เปงยาได้ด้วยรึ เอ๋ ยาแดงที่เค้าผลิตมานี่ ...ผลิตจากเลือดมนุษย์เปล่าหว่า อิอิ ล้อเล่นคะ !! ----- แต่เป็นกลอนที่อบอุ่นมากๆเลยนะ ^---^
7 กุมภาพันธ์ 2546 19:55 น. - comment id 107994
เหอๆๆๆ....รักหนอรัก...เหอๆๆๆ...น้องปลาซาดิส....อิๆๆ
7 กุมภาพันธ์ 2546 20:54 น. - comment id 108008
รัก รัก และรัก
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
