...ข้าวไม่มียาง...
ค้างคาวคืนคอน
...กตัญญูรู้คุณต่อคุณท่าน
คือวิญญาณของคนบนศักดิ์ศรี
หากเกิดมาถ้าใจไม่เคยมี
ย่อมเสียทีเกิดมาใช้หน้าคน
เพียงน้ำใจให้มาค่าน้อยนิด
ชุบชีวิตให้หายคลายสับสน
ย่อมมากพอต่อใจในกลุ่มชน
ควรเตือนตนจำไว้ในบุญคุณ
ดูดั่งหมูรู้ค่าเป็นอาหาร
เขาเจือจานเลี้ยงดูเป็นหมูขุน
เมื่อวันหนึ่งถึงคราวเขาคืนทุน
ยังได้ลุ้นซื้อขายหลายราคา
แต่หนี้ใจไม่ได้เหมือนขายหมู
คนเรารู้มีจิตให้คิดหา
ทดแทนบุญคุณได้หลายเวลา
มีคุณค่าเกินหมูคิดดูเอา
อย่าให้ข้าวเขาให้มันไร้ยาง
ที่เลี้ยงร่างใจคนพ้นอับเฉา
อย่าลืมบุญคุณท่านเจือจานเรา
ตอบแทนเขาทันทีที่ควรทำ
อย่าเลอะเลือนเหมือนสัตว์เดรัจฉาน
ลืมคุณท่านเลี้ยงชุบอุปถัมภ์
คิดร้ายตอบแทนคุณที่หนุนนำ
ไม่เคยจำ..ข้าวนี้ที่เจือจุน....ฯ