ฟ้าเดียวกันจันทร์ดวงเดียวแสนเปลี่ยวเหงา นั่งคอยเฝ้านับคืนวันที่ผ่านพ้น จะได้อิงแอบแนบชิดในกมล ใจอีกคนก็เฝ้ารอขออ้อนดาว จากกันไกลให้อาลัยหวาดไหวหวั่น กลัวต้องพรากจากกันนิรันดร์ร้าว หากจำจากพรากกันเพียงชั่วคราว คงไม่เศร้าอาลัยเมื่อไกลกัน จะใช่ไหมคนที่ใจร่ำเรียกร้อง ยังกู่ก้องมองดูฟ้านภากั้น หากฟ้าแกล้งแยกเธอจากฉันชั่วนิรันดร์ ห่างแค่กายใจชิดกันทุกวันคืน
25 กุมภาพันธ์ 2546 22:43 น. - comment id 110660
ขอเพียงมีลมหายใจมอบไออุ่น ใจว้าวุ่นครุ่นคิดถึงหน้าน้อง ดาวค้างฟ้าจันทราน่าชวนมอง รักสมปองเคียงคู่เพียงสองเรา ถึงตัวไกลใจใกล้อย่าไหวหวั่น เราจากกันเพียงฟ้ากั้นอย่าหม่นหมอง รักจำจากพรากไกลไม่สมปอง ให้ประคองรักไว้จงมั่นใจ หากไม่ใช่คนที่ใจร่ำเรียกร้อง ใจเราสองคงไม่หวาดไหวหวั่น ไม่มีใครจะพรากเราแยกจากกัน เพราะใจมั่นรักจริงไม่เปลี่ยนแปร...