ฟ้าเดียวกัน

สนิม

ฟ้าเดียวกันจันทร์ดวงเดียวแสนเปลี่ยวเหงา
นั่งคอยเฝ้านับคืนวันที่ผ่านพ้น
จะได้อิงแอบแนบชิดในกมล
ใจอีกคนก็เฝ้ารอขออ้อนดาว
จากกันไกลให้อาลัยหวาดไหวหวั่น
กลัวต้องพรากจากกันนิรันดร์ร้าว
หากจำจากพรากกันเพียงชั่วคราว
คงไม่เศร้าอาลัยเมื่อไกลกัน
จะใช่ไหมคนที่ใจร่ำเรียกร้อง
ยังกู่ก้องมองดูฟ้านภากั้น
หากฟ้าแกล้งแยกเธอจากฉันชั่วนิรันดร์
ห่างแค่กายใจชิดกันทุกวันคืน				
comments powered by Disqus
  • พูห์

    25 กุมภาพันธ์ 2546 22:43 น. - comment id 110660

    ขอเพียงมีลมหายใจมอบไออุ่น
    ใจว้าวุ่นครุ่นคิดถึงหน้าน้อง
    ดาวค้างฟ้าจันทราน่าชวนมอง
    รักสมปองเคียงคู่เพียงสองเรา
    
    ถึงตัวไกลใจใกล้อย่าไหวหวั่น
    เราจากกันเพียงฟ้ากั้นอย่าหม่นหมอง
    รักจำจากพรากไกลไม่สมปอง
    ให้ประคองรักไว้จงมั่นใจ
    
    หากไม่ใช่คนที่ใจร่ำเรียกร้อง
    ใจเราสองคงไม่หวาดไหวหวั่น
    ไม่มีใครจะพรากเราแยกจากกัน
    เพราะใจมั่นรักจริงไม่เปลี่ยนแปร...

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน