ยามฉันมองดาวบนท้องฟ้า ฉันได้พบดาวดวงหนึ่งสวยใส แต่ดาวดวงนั้นช่างอยู่แสนไกล ฉันไม่อาจเอื้อมมือไปหยิบดาวมา.. อยากหยิบดาวดวงนั้นปันให้เธอ . ดาวดวงนั้นช่างงามเลิศเลอ..ล้ำค่า อยากเอื้อมมือไปหยิบดาวดวงนั้นมา แต่อนิจจา...ดาว..อยู่ไกลเกินใฝ่ชม. แต่..แม้ว่าดวงดาวจะอยู่แสนไกล แต่..ดวงดาวยังคงสดใส..และสวยสม ยามเมื่อสองเรา.เฝ้าคอยชม ดาวดวงกลมกลม.ช่างงามจับใจ ฉันอยากจะนั่งอยู่อย่างนี้ . และ..อยากจะนั่งอยู่อย่างนี้ตลอดไป อยากจะนั่งเพราะมีเธออยู่เคียงใกล้ ไม่อยากลุกจากไปไหนไกลจากกัน. เราจะนั่งนับดวงดาวพราวพร่างฟ้า เราจะนั่งวาดจินตนา-การ. พราวฝัน เราจะนั่งแต่งแต้มฟ้าสวยไปด้วยกัน เราจะนั่งปั้นเมฆขาวสวยพลันให้พรั่นพรู จะขอนั่งอิงแอบเจ้าขวัญใจ จะขอเอียงหน้าซบลงตรงไหล่เคียงคู่ สองตา สองเรา..จะเฝ้าดู ดวงดาวจะพราวพร่างพรู..มิรู้คลาย โอบกอดฉันไว้.....นะคนดี อย่าทิ้งร้างห่างหนี...ฉันไปไหน โอบกอดฉันไว้นะ...ยอดดวงใจ อย่าปล่อยทิ้งฉันไว้ได้ไหมได้ไหม ฉันคงหนาวเหน็บสั่นสะท้าน ... เกินต้าน....แรงลมพัดไหว ผิวเนื้อคงสั่นเทิ้ม...มิวางวาย ด้วยขาดเธอแนบกาย...เคล้าคลอ สายลมยังคงโชยลูบไล้พัดผ่าน ความหนาวซ่านโชยลูบไล้ผิวเนื้อ เสียงกระทบริมฝีปากคงสั่นเครือ ด้วยหนาวเนื้อ ..หนาวล้ำ..ค่ำคืนกาล
3 กุมภาพันธ์ 2546 14:46 น. - comment id 107335
ถึงแม้ดาว...อยู่แสนไกล...ถึงปลายฟ้า แต่ดารา...กลับมาเยือน...มิเบือนหลบ เพียงแต่แสง...ตะวัน...นั้นชิงพลบ ดาวอยู่ครบ...เหมือนคืนเก่า...ที่พราวพรรณ หากวันไหน...ฟ้าต่ำ...มืดดำบ้าง ฟ้าอาจคว้าง...ไร้ดาว...เคยพราวใส ครันพอหมด...เมฆาต่ำ...กลับฉ่ำใจ ดาวดวงใส...ปรากฎเด่น...เหมือนเช่นเคย ดาวดวงนี้...คงยินดี...มีเธออยู่ เฝ้ามองดู...ดาวเด่น...เป็นนุสรณ์ อาจเลือนหาย...แต่ไม่คลาย...ใจจากจร ยังอาวรณ์...ถึงผู้ดู...อยู่มิวาย หลังเมฆดำ...ฟ้าก็ใส...ได้มาพบ มานั่งสบ...ตาดาว...พราวสุกใส เธอกับฉัน...ยังมีดาว...เป็นกาวใจ ถึงอย่างไร...ดาวไม่หน่าย...ไปไกลตา... ***หวัดดีครับ...ยังจำผมได้ไหม...คิดถึงครับ...
3 กุมภาพันธ์ 2546 16:03 น. - comment id 107338
ดาวดวงหนึ่ง... ดวงนั้น ..ดาวอยู่ไหน ดาว..ช่างอยู่แสนไกล..ในเวหน ดาวดวงนั้น..จากฟ้าไป..ในบัดดล ทิ้งให้ฟ้าต้องหมองหม่น...ทนกล้ำกลืน........ เฝ้าคอยจ้อง..มองดาว ..พราวบนฟ้า เมื่อไหร่หนา..ดาวดวงนั้น..จะคืนผืน กลับมาแต้ม..แต่งฟ้าใส..ในค่ำคืน.. พลิกผืนฟ้า..ให้สวยฟื้น..คืนดั่งเดิม........... ทุกบทความ.. ทุกร้อยเรียง..เสียงอักษร ทุกคำกลอน..ยังจำมั่น..ฝันทอเสริม ถักฝันสวย..วาดฝันใส..ได้เพิ่มเติม เป็นแรงเสริม...เริ่มผูกพัน...แต่นั้นมา........... ...คิดถึงเช่นกันค่ะ ลำแข้ง..
3 กุมภาพันธ์ 2546 19:15 น. - comment id 107364
ดาวดวง..เดือน เหมือนเตือนให้ใจคิดถึง ที่รักจ๋า.....หนุ่มนารำพึง คิดถึงนงคราญบ้านนา.. พอเดือนจากไป..หัวใจอาวรฝันหา ภาพเธอนั้นยังอยู่ตรึงตรา อีกเมื่อไหร่จะได้มาเยือนนนนนน.?
3 กุมภาพันธ์ 2546 20:16 น. - comment id 107370
สวัสดีเจ้าม็อกน้อย..และคุณจ๋า... นั่งยิ้มร่า อ่านบทกลอน อักษรศิลป์ ดาวดวงเดือน เกลื่อนฟ้า พายลยิน ทุกคำสิ้น..ัจับใจ..ยามได้ฟัง................. เดือนเตือนใจให้ใครได้คิดถึง ที่รักจ๋า..พารำพึง......คนึงหวัง.. คอยเธออยู่เย็น เช้า เศร้าลำพัง และคอยหวังจะได้พบ..ประกบใจ........ อีกเมื่อไหร่จะได้เจอ..เธออีกครั้ง ฉันยังคงมีความหวัง..สักครั้งไหม อยากพบเจอ ..ใกล้เธอ..ยอดดวงใจ อีกนานไหม..จะได้เจอ.. เธออีกที.............
3 กุมภาพันธ์ 2546 20:54 น. - comment id 107373
ลำไย แต่งกลอนเก่งจัง อยากรู้จัก ๆ สุดซ่า ซ่า จัง อิอิ
4 กุมภาพันธ์ 2546 06:45 น. - comment id 107422
คุณลำใย แต่งกลอน เก่งจาง แต่งให้ม่างสิ
4 กุมภาพันธ์ 2546 09:11 น. - comment id 107442
คืนเดือนเด่น...ดาวต้องหลบ...กลบแสงส่อง คืนเดือนผ่อง...แสงดาวจาง...ใช่ห่างหาย คืนเดือนมึด...แสงดาวเด่น...เป็นประกาย คืนเดือนหงาย....ดาวต้องหมอง...มองลางเลือน อยากเห็นดาว...คืนไหน...ใช่เรื่องยาก ดาวไม่จาก...ห่างเหิน...เมินหลีกหนี ดาวยังอยู่...เคียงข้าง...ทั้งตาปี เพียงเธอมอง...บนฟ้านี้...ที่เดือนลา
4 กุมภาพันธ์ 2546 20:29 น. - comment id 107519
จะคอยจ้องมองดาวพราวบนฟ้า และหวังว่าจะได้พบประสบหวัง คืนเดือนผ่อง แสงแห่งดาวพราวพลัง ด้วยใจหวัง..จะพบดาว..พราวฟ้าไกล...... ขอแต่เพียงดวงดาวที่พราวฟ้า อย่าร้างลาหนีฟ้าดับ ลับลาหาย มาเยือนฟ้า ให้ฟ้างาม อร่ามพราย ฉันคงหมาย..มองฟ้างาม..ทุกย่ามคืน.......
5 กุมภาพันธ์ 2546 09:18 น. - comment id 107574
แสงแห่งดาว...พราวพร่าง...อยู่กลางฟ้า รอเวลา...ปรากฏเด่น...เป็นเพื่อนฝัน แม้หากมี...ห้วงเวลา...ใจจาบัลล์ แหงนมองฟ้า...มาที่ฉัน..ฝันปลอบโยน........ เธอใช่อยู่...ผู้เดียว...เปล่าเปลี่ยวเหงา ยังมีดาว...เฝ้ามองดู...อยู่เสมอ จะเคียงข้าง...มิห่างหาย...อาจได้เจอ ขอเพียงเธอ...มีสายตา...มองฟ้าไกล
6 กุมภาพันธ์ 2546 13:18 น. - comment id 107785
แสงแห่งดาวพราวพร่างกลางฟ้ากว้าง คงมิปล่อยให้ฝันค้าง...นั้นใช่ไหม แสงแห่งดาวพราวฟ้า...พิลาไล อย่าลับฟ้า..ลาจากไกล..ได้มาเยือน.............. จะแหงนมองท้องฟ้า...ทุกคราค่ำ จะคอยเตือนตอกย้ำ...ความเป็นเพื่อน จะมองฟ้า...ว่าเพื่อนยา..ได้มาเยือน จะมองเดือน มองฟ้า...ว่ามีเธอ..............
6 กุมภาพันธ์ 2546 16:42 น. - comment id 107802
ขอบคุณดาว...และเดือน...ที่เตือนให้ ว่าเพื่อนคนนี้...มิหนีหาย...ไปห่างหน ยังมีฟ้า...ยังมีดาว...และ...เราสองคน เพียงเท่านี้...ก็สุขล้น...แล้วคนดี......... สายสัมพันธ์...ผูกระหว่าง...กลางฟ้าสวย ดาวและเดือน...มาอำนวย...ช่วยเสริมศรี ผูกกระหวัด...รัดรั้งไจ...ในไมตรี สายสัมพันธ์...สองเรานี้...มิเลือนลา....
8 กุมภาพันธ์ 2546 10:41 น. - comment id 108075
จ้องมองดาวพราวฝันวันฟ้าใส รู้ความในใจมีที่ผ่านมา สุขยิ่งนักรักนี้เปรมปรีดา ชื่นชีวายาใจในไมตรี เจ้าออดอ้อนรำพันกันกับพี่ ณ.ตรงนี้ที่เราสองมองดารา คืนเดือนแรมที่แหลมสมิหลา โฉมกานดาอิงแอบแนบอกอุ่น สายลมโชยโรยรื่นชื่นละมุน กลิ่นหอมกรุ่นฝุ้งไปในเวหา ดาวดวงน้อยพลอยได้กลิ่นกานดา สุขอุราคลาเราสองจ้องมองกัน