ห่างเหินกันก็ดีนะ ............กับความรู้สึกลึก ลึก ในใจที่มีมากมาย..มันกำลังเลือนลางไปบ้าง ............ไม่เห็นหน้า....ไม่ได้พูดคุย........ไม่ได้อยู่ใกล้ ............ก็สามารถทำให้ความรู้สึกห่วงหาเหมือนก่อนลดลงไป ก็ดี...ก็คงเป็นความต้องการของเธออยู่แล้ว .............ที่พยายามหลบหน้าฉัน........หลบหลีกมิตรไมตรีที่มีให้ ก็มีเขาคนนั้นแล้วนี่........ฉันจะเป็นยังงัยก็ตาม .............เธอจะคิดอะไรกับความรู้สึกคนแก่คนหนึ่ง แต่........ก็น้อยใจเหมือนกันนะ...กับความรู้สึกเต็มเปี่ยมให้เธอเสมอมา แต่........ฉันก็ดีขึ้นมากเลย....กับความห่างเหินของเธอที่ให้มา .............กับความรู้สึกรักเธอ.....คิดถึงเธอมันเริ่มเลือนลางไปบ้างแล้วแหล่ะ แต่........ก็ไม่รู้ว่าจะทนเฉยได้นานสักแค่ไหนนะ เพราะ....ไม่ใช่ว่าไม่พบเจอเธอเลย..ยังพบกันเรื่อย เรื่อย ไป แต่........อาจจะไม่เหมือนเดิมเท่านั้นเอง กว่าจะทำใจได้
3 กุมภาพันธ์ 2546 14:26 น. - comment id 107328
อ่านแล้วซึ้งใจนะ.. เข้าใจถึงความรู้สึกและอารมณ์ เชื่อว่าความรู้สึกที่ยังหลงเหลืออยู่อีกส่วนหนึ่ง คงจะเติบโตงดงามได้ในไม่ช้าแม้จะเจ็บช้ำจากเหตุการณ์นี้ อย่าท้อใจล่ะ
4 กุมภาพันธ์ 2546 12:06 น. - comment id 107466
ขอบคุณมากเลยสำหรับกำลังใจที่ให้กับคนแก่ คนหนึ่ง จะพยายามปลูกให้เติบโตสวยงาม เรื่อย เรื่อย ไป