ยอมรับว่าโง่และง่าย

ลูกเป็ดขี้เหร่

จากที่เคยรักกันมาดิบดี
ฉันกลับกลายเป็นคนที่ไม่มีค่า
โง่งมงายรักเธอไม่ลืมหูลืมตา
ถูกเธอตอกกลับมาอย่างปวดใจ
คิดจะทิ้งก็ทิ้งฉัน
เหตุผลที่เคยรักกันเพราะฉันโง่และง่าย
ซึ่งเลยคราวนี้ คนที่แสนดี ที่ฉันมอบใจ
แต่เธออยากรู้เหตุผลไหม...
  ที่ฉันโง่และง่าย เพราะติดเชื้อควายจากเธอ				
comments powered by Disqus
  • ลูกเป็ดขี้เหร่

    2 กุมภาพันธ์ 2546 19:23 น. - comment id 107253

    กลับมาแล้วค่ะ   กลับมาพร้อมกับหัวใจดวงเดิม อิ๊ๆๆ
  • ปลาทูสามเข่ง

    2 กุมภาพันธ์ 2546 21:02 น. - comment id 107263

    อ๊ากกกก ....โห ...วรรคสุดท้ายนี่ ...มานกระทบไปเรือ่ยๆอ่ะคะ อิอิ ล้อเล่นๆๆ แต่ชอบจังเลยคะ กลอนนี้ แต่เก็บไม่ไหวแล้ววว 
    
    คะ คิดถึงพี่พิมพ์ม๊ากกกกกกก หายไปนานนนเลย +++_____+++
  • ปลาทูสามเข่ง

    2 กุมภาพันธ์ 2546 21:04 น. - comment id 107264

    เออ !! ลืมไป อิอิ แหล่งที่มาห้องเบเกอรี่นี่ อะไรหลายๆๆอย่างจังเลยคะ !! มีทั้งโง่ ง่าย อิอิ
  • rain..

    3 กุมภาพันธ์ 2546 06:32 น. - comment id 107278

    อิอิอิ..
       ...
      พี่เรนขำนะ..
  • windsaint

    3 กุมภาพันธ์ 2546 06:57 น. - comment id 107280

    อิอิ มาแหล่ว กลอนแปลกเนอะ
  • แนทตี้

    3 กุมภาพันธ์ 2546 11:16 น. - comment id 107314

    ^*^
       ^*^
              ^*^......อะโห ..ซึ้งงงจ้าซึ้งงง.....^*^
                     เอ่อ...ผิดงานอีกแล้ววว
                       ต้องบอกว่า..อึ้งจ้าอึ้ง
               ^*^................^___^...............^*^
                          จากห้องเบเกอร์รี่
                            แล้วอย่างเงี้ยะ
                   จาทานขะหนมกันอร่อยหรอ
              ^*^..................^___^..................^*^
    
    
  • ลูกเป็ดขี้เหร่ (ไม่ได้ล๊อกอิน)

    3 กุมภาพันธ์ 2546 20:54 น. - comment id 107374

    ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ  ที่มาของห้องเบเกอร์รี่มีอยู่ว่า แหะๆๆ   คือพิมพ์ทำแป้งเค้กหก อาจารย์ก็เลยเอ็ดเอาว่าโง่ ของง่ายๆ ทำไมต้องทำหก พิมพ์ก็เลย แบบว่าเศร้าอ่ะ  เลยแอบนั่งแต่งกลอนหลังห้องซะเลย  ก๊าบๆๆ
  • ทะเลใจ

    3 กุมภาพันธ์ 2546 21:24 น. - comment id 107383

    อ่ะนะ  โหย ๆ ๆ ๆ ใช้คำได้สะใจอ่ะนะ หุ หุ หุ คนแบบนี้ต้องโดนคำพูดแบบนี้บ้างอ่ะ จะได้รู้สึกตัวเนอะ  เค้า(คนที่เขียนถึง)ถ้าได้อ่านคงเจ็บเนอะ
  • ลูกเป็ดขี้เหร่

    3 กุมภาพันธ์ 2546 21:30 น. - comment id 107389

    ขอบคุณค่า  ทะเลใจ
  • หว่ออ้ายหนี่

    5 กุมภาพันธ์ 2546 01:37 น. - comment id 107550

    อืม..ตอนสุดท้ายโหดจัง  อิอิ
    
  • j

    5 กุมภาพันธ์ 2546 13:52 น. - comment id 107594

    ^_^ สะใจมากเลยนะ กับคำสุดท้ายน้ะ
  • อารมย์อ่อนไหว

    5 กุมภาพันธ์ 2546 14:12 น. - comment id 107596

    ซึ้งและกินใจจนแหว่งไปข้างเชียว
    สะใจมากเลย วรรคสุดท้ายน่ะ
    มันต้องอย่างสิ..จะทิ้งก็ทิ้งไป
    แต่ต้องเอาเชื้อควายมันไปด้วย..จิงมะ
    
  • ลูกเป็ดขี้เหร่

    7 กุมภาพันธ์ 2546 20:25 น. - comment id 107997

    ขอบคุงค่า.... พี่หว่ออ้ายหนี่  นึกว่าจะลืมกันแย้ว
        ขอบคุณพี่ i  กับ พี่อารมย์อ่อนไหวด้วยนะคะ  ที่ชอบกลอนของพิมพ์
  • หว่ออ้ายหนี่

    12 กุมภาพันธ์ 2546 04:52 น. - comment id 108575

    แหม ว่าพี่ลืมได้ยังไง  แบบว่าพี่งานยุ่งครับ เพิ่งมีช่วงเวลาก็อ่านกลอนช่วงนี้แหล่ะครับ  3-4วันนี้พี่ชอบอ่านกลอนน้องนะ  ไม่ลืมหลอกครับ
    เหมือนรายการแฟนพันธ์แท้ไงครับ  อิอิ
    
    
    
  • ลูกเป็ดขี้เหร่

    12 กุมภาพันธ์ 2546 20:38 น. - comment id 108656

    ขอบคุณค่า .......   ทำไมพี่หว่ออ้ายหนี่น่ารักปานนี้  แหมไม่เจอกันตั้งนาน ปากหวานขึ้นนะคะ   ว่าแต่  ชอบกลอนของพิมพ์ เฉพาะแค่3-4 วันนี้เท่านั้นเองเหยอ..  แล้วที่ผ่านมาอ่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน