เดลินิวส์ ออกบ่าย มีไหมครับ ซื้อฉบับ ไวหน่อย รถคอยอยู่ ได้เลยพี่ นี่ครับ รับไปดู ข่าวหดหู่ พวกบ้า จลาจล อ้อขอเปลี่ยน เป็นไทยรัฐ ขัดข้องไหม ได้ครับได้ เท่ากันครับ ไม่สับสน ฉบับละ แปดบาทพี่ ดีเหลือล้น ส่วนมากคน เขาอ่าน กันมากมาย ไปละนะ โอกาสหน้า มาซื้อใหม่ เฮ้พี่ใหญ่ แปดบาท ยังไม่จ่าย ค่าไทยรัฐ ไงเล่า เจ้าพี่ชาย เอ๊ะอาราย ไทยรัฐไหน ไม่เห็นมี ก็พี่แลก เดลินิวส์ นี่นาน้อง งั้นพี่ต้อง จ่ายแปดบาท มาก่อนซี่ ค่าสือพิมพ์ เดลินิวส์ ที่พาที อ๊ะ...ก็พี่ แลกแล้วไง กับไทยรัฐ.!!! ##### ((*%##@%^^^^)*&^.!!!
3 กุมภาพันธ์ 2546 05:51 น. - comment id 107273
อิอิอิ.. ..จำได้นะ.. เรนชอบฟัง..นิทานที่พ่อเล่า.. บอกเรื่องราว..เจ้าหญิงผมสีทอง.. ครั้งเรนหลับ..พ่อมักจะแอบย่อง.. ออกจากห้องนอน..ตอนเรนเผลอ.. ..ทุกครั้ง..ที่นั่งฟังเรื่องนิทาน.. ..เรนเรยยพาล..ไม่อยากเจอ.. ..ก้อ.. กลัวว่า..พอตอนเผลอ.. ..เรนจาเจอ.. กับ..ความว่างเปล่า..(นะค่ะ).อิอิอิ.. เรน...ขอบคุณค่ะ.. มัย..น๊า..เรนจาเก่ง..อย่างพี่น้ำผึ้งป่า.. แต่งเรื่อง..ตาหลกๆ..ให้มียิ้ม..ทุกวัน.. เรนรู้.. พี่เปนคนใจดี... ที่สุด... อิอิอิ..
3 กุมภาพันธ์ 2546 09:41 น. - comment id 107303
^*^ ^*^ ^*^...........ช่าย ช่าย............^*^ เห็นด้วยกะน้องเรน อีกหล่ะะ แนทตี้อ่านไปยิ้มไปทุ้กที แต่งมาอีกแยะๆนะพี่ผึ้งป่านะนะ ^*^................^___^................^*^
3 กุมภาพันธ์ 2546 12:56 น. - comment id 107321
น้องรักทั้งสอง....เมื่อมาพร้อมกันหน้ากันแล้ว...เราไปทานข้าวกลางวันกันเหอะ.... พี่เลี้ยงเอง......ก๋วยเตี๋ยวก็ได้...หนมจีนก็ได้...หรืออะไรก็ได้....รับรองไม่เป็นอย่างพ่อเจ้าประคุณในกลอนนี้หรอก......แฮ่ม