หลงใหลซะจนเก็บไปฝัน ฝันว่า ...กลอนพาไป ไปไหนก็ไม่รู้ รู้แต่ว่ามันแสนไกล ไกลจนจินตนาการไปไม่ถึง... ...สิ้นเสียงสำเนียงวจีภาษา ...สิ้นนกกาส่งเสียงร้องขับขาน ...สิ้นเสียงเรไรหรีดหริ่งผสาน ...สิ้นตำนานกวีไทย...ใจpoem สิ้นสำนวนแว่วหวานสำราญสุข... คงต้องทุกข์หมองหม่นทนใจหาย... ไม่มีกลอนสอนขันพลันต้องตาย... กลอนห่างหายหัวใจไม่ก้าวเดิน... ...สำเนียงเสียงผสานเป็นตำนาน ...บอกเล่าผ่านเป็นถ้อยคำนำผู้คน ...สัมผัสอักขระหวนชวนให้ยล ...หนีไม่พ้นบ่วงห้วงบทกวี จะกี่ครั้งกี่คราวยังเฝ้าฝัน... ยังบากบั่นให้วันนั้นมาถึง... เหล่ากวีพร้อมใจกันเป็นหนึ่ง... ต้านสะพรึงความกลัวทั่วแดนไทย...
ตุ๊กตาไล่เหงา 28 ม.ค. 2546 16:02 น. - ID 28769 
949
18
0
28 มกราคม 2546 17:03 น. - comment id 106762
สิ้นเสียงบทกลอนที่หวานซึ้ง เปรียบดั่งซึ่งเหมือนชีวีจะสลาย ถ้ามิมีบทกวีช่วยผ่อนคลาย คงมีได้ เจอกับสิ่งดี ๆ เช่นเธอ...............
28 มกราคม 2546 17:26 น. - comment id 106773
มีพวกแล้วเรา....คราวนี้ ขอบคุณที่แวะมา...คุณกระดานโต้คลื่น..
28 มกราคม 2546 18:00 น. - comment id 106789
หน้าส่วนตัว
อิอิ. . .
มาช่วยทำความสะอาดอีกแรง
ฮัด ชิ้ว!!. . .ฝุ่นเขรอะเลยอ่า. .
ไม่อยากจะพูอประโยคนี้เลยอ่ะ--กลอนบทนี้เพราะจัง--
แต่ก็ต้องพูดซ้ำ ๆ ๆอีก ครั้ง เฮ้อๆๆ เพราะจจิง ๆ ๆ (นี่นา)
=^__^=
28 มกราคม 2546 18:06 น. - comment id 106792
ขาดกลอนเหมือนขาดใจเหรอคะ....
28 มกราคม 2546 19:04 น. - comment id 106808
คริ คริ ใช้ภาษาไพเราะจังเลยคะ ..โอ้ !เหล่านักกวีมารวมจายเป็นหนึ่งกานนน๊า ... กลอนพาไป ไปไหนดีละเน้อเรา (( คิดก่อน มีคนพาไป ((กลอน)) ทั้งทีก็ต้องไปที่ไกล ๆ จาได้ไม่เสียเที่ยว !)) แฮ เพ้อเจ้อ ไปนาน ....อิอิ ------ ชอบเนื้อหาของกลอนมากๆคะ ..
28 มกราคม 2546 22:01 น. - comment id 106830
:) มีพี่น้องผองเพื่อนมาเยือนถิ่น ได้ยลยินอักษรหวานขับขานหา ไทยโพเอ็มงามเด่นน่าจับตา ประดุจว่าคือศาลาแห่งมหาชน
28 มกราคม 2546 22:04 น. - comment id 106832
ขอยืนอยู่ห่างๆนะ พอดีแพ้ฝุ่นน่ะ อิอิ
29 มกราคม 2546 12:48 น. - comment id 106865
แม่มดน้อย: ขอบคุณค่าา...ที่แวะมา...มาช่วยกัน ปัดผุ่นให้กวีโด่นเด่นในสังคม...แล้วจะทำขนมให้ทาน คุณดาวสีหม่น: ไม่รู้นะ...แต่ก็คิดว่าประมาณนั้น แล้วคุณดาวล่ะคิดว่าอย่างไร... คุณปลา2: ไปกันไหม๊...ที่ๆหนึ่ง ที่มีแต่ป่าเขาลำเนาไพร สายน้ำ แสงแดดอุ่นๆ แต่...ค่าพาหนะแพง... คุณอัลมิตรา: ขอบคุณที่แวะมา...(ดีใจจนมือสั่น) ใช่เลยล่ะ...จะมีใครสักคนไหม๊น๊อ...ที่จัดให้เล่าสมาชิกทุกคนมารวมตัวกัน ทำอะไรสักอย่างที่เป็นประโยชน์ต่อสังคม...(หวังไว้นิดๆ) คุณละอองน้ำ: มิเป็นไรดอก...แค่ให้กำลังใจอยู่...พลังกายพลังใจก็มีเหลือเฟือ...
30 มกราคม 2546 04:45 น. - comment id 106888
เพราะหวานแว่ว คำกวี พริ้งเพลิดพริ้ว อักษร กลอนกีวเอก ขับไว้ ไทย..poem ที่รวมเอย ขอชมครับ อ่านกลอนคุณแล้วดลใจให้เขียน
30 มกราคม 2546 05:39 น. - comment id 106892
ตุ๊กตาไล่เหงาค่ะ..
..อ่านบทกลอน..ของคุณ..
ทำให้..เรนนึกถึง..นางฟ้า..ใจดี..
เธอทำให้เรน..ค้นพบ.ฝัน..และจินตนาการ..
แปลกใจ..ที่ครั้งหนึ่ง..เรนม่ายเคย..สนใจ..
..บทกวี..บทกลอน..อารมณ์..ความฝัน..
เรนม่ายรู้นะ..
.ทุกอย่าง.เปลี่ยน.. เพราะ..?
ค่ะ.. เรนรักฝัน..รักกวี..รักจินตนาการ..
..จริงๆนะ..
30 มกราคม 2546 14:39 น. - comment id 106936
คุณน้ำ: เห็นอะไรแล้วคิดเขียนออกมาเป็นกลอนได้แสดงว่าคุณก็ไม่ธรรมดาเหมือนกัน...พยายามนะ.... น้องเรน: ....ยังกะในนิยายเลย...มีนางฟ้ามาบอก...บางที่น้องเรนอาจจะเกิดมาพร้อมกับกล่องของขวัญ...และเพิ่งจะค้นพบมันก็ได้...ขอให้รักตลอดไป
2 กุมภาพันธ์ 2546 11:15 น. - comment id 107210
บทกวี นี้สอนใจ ให้ได้คิด ร่วมลิขิต ออกมา เป็นอักษร จินตนาการ สานฝัน ทั้งนคร เป็นบทกลอน หวานล้ำ คำประพันธ์... เรามาร่วมสร้างสรร..ผลงานกวีไทยให้ยั่งยืนต่อไปนะคะ....
10 กุมภาพันธ์ 2546 23:58 น. - comment id 108456
ว๋าๆๆๆ...ทุกคนมาเป็นทำนองซึ้งซะ..!! แต่ซ่าไม่มีคำกลอนมาบอก แต่รับรองว่าคำนี้ไม่หลอกชัวร์!! ok ซึ้งกั๊บ!! @^_^@
16 กุมภาพันธ์ 2546 18:23 น. - comment id 109246
กลอนพาไป
พาหัวใจหยุดเดิน
หยุดเดินด้วยความเพลิน
สำราญสำเริญ ในหัวใจ
กลอนเพราะมากอ่ะค่ะ หลักการซะ สุ๊ดหยอด ๆๆๆๆๆ
16 กุมภาพันธ์ 2546 18:45 น. - comment id 109263
อื่ม .......... ทะเลเป็นคนที่อชบอ่านกลอน และแต่งกลอนในบางอารมณ์ และเพื่อนที่ดีของทะเล คือกลอนของหลาย ๆ คนใน Thaipoem ครั้งแรกที่เข้ามาในนี้ ทะเลรู้สึกว่ามีอีกหลายคนที่อารมณ์เค้าอยู่ในภาวะแบบเรา เหมือนทะเลมีเพื่อน เหมือนทะเลมีพี่ และทะเลก็คิดไม่ออกเหมือนกันว่าถ้าทะเลไม่มีกลอนที่ให้ทะเลได้ระบายความในใจ ทะเลจาเป็นไงบ้างนา...............
16 กุมภาพันธ์ 2546 22:04 น. - comment id 109293
คุณราชิกา: หวังว่าคงไม่ทิ้งกันไปนะ...
พร้อมทุกเวลาถ้ายังต้องการ....
คุณหนามไผ่: ซึ้งใจจริงๆ..
น้องทะเลใจ: ใกล้สอบหรือยัง ยังไงก็ตั้งใจดูหนังสือหน่อยนะ...
...ทะเลก็จะเงียบเหงาไร้คลื่นคือความสบายใจ...ไร้ปลาคือเหล่าเพื่อนคอยเตือนคอยห่วงใย...สิค่ะ
20 กุมภาพันธ์ 2546 01:53 น. - comment id 109748
ไปไกลขนาดนั้นเชียว ระวังจะกลับไม่ได้นะ ก็กลอนจะพาไปหลงนะสิ.....
20 กุมภาพันธ์ 2546 02:02 น. - comment id 109751
รวีลับฟ้า : หลงกลอนคงไม่เป็นไรหรอก
กลัวหลงอย่างอื่นนะสิ เป็นเรื่อง เป็นเรื่องแน่ๆ โอยแย่....คุณแม่คร๊าบช่วยลูกด้วย
24 กุมภาพันธ์ 2546 16:18 น. - comment id 110416
คุณลูกเป็ด : ขอโทษด้วยไม่ยังไม่ได้ตอบ เพราะยังคิดกลอนไม่ออก ที่รอรับเลย กลอนพาไป หัวใจพาเพลิน.... กลอนไม่เดิน ไม่เพลินหัวใจ..... กลอนหยุดไหล ใจหยุดใฝ่...... กลอนหายไป ใจไม่ก้าวเดิน...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
