โคลงดั้นบาทกุญชร ๏สาธุชนผ่องแผ้ว.............................จรรยา ละชั่วโฉดชิงชัง.................................ชั่งไว้ คะนึงซึ่งอนัตตา...............................กำซาบ ทรวงเอย เพียรเพื่อพุทธไจ้ไจ้.........................แจ่มบุญ ๏พรหมวิหารฉาบห้วง......................หทัย สืบสิริวสุนธ-.....................................เรศกว้าง ปลูกปุษปะไม-..................................ตรีติด ตรึงนา โศกนิวรณ์สิ้นสร้าง...........................สุขศานต์ ๏ใครจิตโสภิศล้ำ...............................คุณา กรเอย ประภัสรัศมีฉาน................................แฉล้ม ย่อมยึดพฤติภรา-...............................ดรภาพ พักตร์ผ่องรอยยิ้มแต้ม.......................ติดใจ ๏เขานั้นย่อมหาบหิ้ว........................ศรัทธา ธรรมเอย หนักหน่วงจนบ่ไหว........................หวั่นเศร้า เขาย่อมยื่นผกา-................................มาศมอบ มิตรเอย ลดกิเลศเร้า เฝ้า.................................ใฝ่ดี ๏นรชาติกอปรเกื้อ............................งานกานต์ เกิดก่อสุขทวี....................................แน่แล้ วิวัฒนัสถาน......................................ชื่นมื่น สิ่งเสื่อมทรามซ้ำแพ้........................พ่ายสลาย ๏บุพผรัตน์ รื่นฟุ้ง............................ขจร- กลิ่นประทิ่นพระพาย.......................พัดคล้อย คณะภมรสลอน................................เสพย์รส ปวงประชาใช้ร้อย.............................เลิศมาลย์ ๏โอ้เด็ดดอกไม้หมด.........................โลกยะ คงกระเทือนพสุธาร.......................... สะท้อน บำเรอส่ำราคะ....................................จริต หากตรึกตรองต้องร้อน.......................รุ่มทรวง ๏อุปทานทฤษฎิท้น.............................ธานี ประจักษนิยมทวง...............................ทักเส้อ สมมติมิ่งมาลี......................................ไปเรื่อย ถูกเท็จเทียมแท้เพ้อ.............................พล่ามคำ ๏ทำดีอย่าได้เอื่อย................................อัธยา ศัยเอย ทำนุอุปภัมภ์........................................เทิดไว้ ทำดีที่ถือถา-.........................................วรวัตถุ ทำบ่ฉุดยื้อให้.......................................สู่สรวง ๏ภพไตร ระอุด้วย...............................อัคนี แน่เอย เมื่อมนุษย์นั้นลวง...............................เล่ห์ล้ำ ดอกไม้แห่งสันตี-................................ภาพงอก งามฤา เมื่อมนุษย์นั้นห้ำ.................................หั่นกัน
กวินทรากร 23 ม.ค. 2546 22:27 น. - ID 28587 
1087
2
0
24 มกราคม 2546 07:37 น. - comment id 106221
หน้าส่วนตัว
..ค่ะ.. สันติภาพ... ที่เรนไฝ่หา..
ขอ..สงคราม..ความรัก..กลับคืน..
บทกวี...ความหมาย..ดีค่ะ..
24 มกราคม 2546 19:26 น. - comment id 106283
สันติภาพคือสิ่งประเสริฐสุดค่ะ ชื่นชมในฝีมือนะคะ
24 มกราคม 2546 20:06 น. - comment id 106286
เพราะจัง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
