เกือบทุกหน้าของสมุดบันทึก แฝงด้วยความรู้สึกอันเงียบเหงา พลิกเปิดอ่านทุกวันอย่างแผ่วเบา คราบน้ำตาเก่าเก่า เห็นประปราย ผ่านมากี่คืนหนาวร้าววังเวง นอนข้างหมอนกอดตัวเองร้องไห้ เป็นเพราะห่างอ้างว้างเธอคนไกล ใจหนอใจเมื่อไรจะชาชิน
22 มกราคม 2546 20:23 น. - comment id 105984
T_T แง๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อ่านแล้วเศร้า. . .. แต่คลุกเคล้าด้วยความห่วงใย ถ้าเธอหายเศร้าเมื่อใหร่ ยิ้มให้ฉันนะ. . .แว่นหนาแก้มใส. . . แม่มดน้อยคนนี้ไง จะเป็นกำลังใจให้กับเธอ =^__^=
22 มกราคม 2546 22:01 น. - comment id 106026
ฮือๆ เศร้าด้วยคน ตั้งแต่ปีใหม่มา Diary มีแต่เรื่องเศร้า ๆ ง่ะ ฮือ ๆๆ
23 มกราคม 2546 05:10 น. - comment id 106050
เป็นกำลังใจให้ผมด้วยคนสิ เศร้าเหมือนกัน ฮือ ฮือ ฮือ
23 มกราคม 2546 17:32 น. - comment id 106144
TT_________________TT ถ่ายทอดอารมณ์ได้ดีมากๆคะ ชาตินี้ถ้าเราเจอสมุดบันทึกนั่น จาไม่เปิดอ่านตลอดชีวิต อิอิ