เขียน..ให้..ด้วย..ใจ..จริง เขียนชื่อเธอลงพื้นบนผืนทราย เขียนเครื่องหมายหัวใจกำกับไว้ เขียนแทนคำว่ารักมากเพียงใด เขียนเอาไว้เป็นความหมายว่ารักเธอ ให้ผืนทรายเป็นพยานของสารรัก ให้รอยสักแห่งความจำย้ำเสมอ ให้ผืนดินจารึกคำที่พร่ำเพ้อ ให้ละเมอเพ้อไปด้วยใจครวญ ด้วยรอยทรายเลือนลับด้วยสายลม ด้วยยังจมกับอดีตที่เคยหวน ด้วยคือทรายเลือนลางร้างคนทวน ด้วยต่างล้วนจืดจางไปตามทราย ใจยังคงสลักปักตราตรึง ใจคิดถึงซึ้งจิตให้คิดหมาย ใจดวงนี้มั่นคงไม่ละลาย ใจไม่คลายรักเธอเสมอมา จริงใจมั่นแต่เธอเพียงคนหนึ่ง จริงติดตรึงเตือนไว้ไม่หายหน้า จริงแค่เธอคนนั้นทุกวันเวลา จริงใจว่ารักเธอแม่นวลปราง
20 มกราคม 2546 23:05 น. - comment id 105641
โรงเรียนชายล้วน นั่งเพ้อ แบบนี้ มีเลศนัย นะ ขอบอก ... ปิ๊งเพื่อนร่วมสถาบัน ล่ะ ยุ่ง นา ... เอิ๊ก
20 มกราคม 2546 23:55 น. - comment id 105643
โอย ร้างลาการแต่งกลอนไปนาน เขียนอักษรกลอนกานท์มาวานกล่าว ให้ช่วยส่งข่าวคราวความคิดถึง ด้วยคำหวานส่งผ่านห้วงคำนึง ใจยังตรึงตรามั่นไม่สั่นคลอน เอาไปแบบมั่วๆ ละกัน คิดถึงเหมือนกานน๊า น้องลมจ๋า สัญญาต้องเป็นสัญญา สัญญาว่ามาต้องมา ป.ล. ที่จังงังพูดก็น่าคิดนะน้องลม 555
21 มกราคม 2546 00:54 น. - comment id 105647
เพ้อซะเพราะเชียวนะ.. .......................
21 มกราคม 2546 04:25 น. - comment id 105650
จริงใจมั่นแต่เธอเพียงคนหนึ่ง จริงติดตรึงเตือนไว้ไม่หายหน้า จริงแค่เธอคนนั้นทุกวันเวลา จริงใจว่ารักเธอแม่นวลปราง ไม่เลิกแฮะ ********++++++********+ เขียนให้ด้วยใจ ระบายเป็นภาพฝัน หวังคงไม่เป็นเพียงแค่หมอกควัน กับข้อความที่ฉํนวางวาด ฮักอีนางเด้อ
21 มกราคม 2546 08:42 น. - comment id 105670
^J^ .................. บอกเค้าไปเลย...หวานขนาดนี้ สาวต้องเห็นใจแน่ๆ....
21 มกราคม 2546 11:20 น. - comment id 105696
ยังเป็นสายลมที่ดูอ่อนโยนเหมือนเดิมนะ.... แหะๆ มะด้ายมาซะนานเพื่อนๆ หายไปหนายหมดแย้วๆ.....เด๋วไปตามหาเพื่อนก่อง
21 มกราคม 2546 17:15 น. - comment id 105780
คุณกฤษณะแน่ใจได้ไงว่าเป็นสาว?
21 มกราคม 2546 17:27 น. - comment id 105781
กลอนเนื้อหาเข้มแข็ง มีรากฐาน อิอิ ..! อ่านแล้วรุสึกดีมากๆเลยคะ ^----^
22 มกราคม 2546 21:29 น. - comment id 106008
แอบหวานนี่นา แต่ซ่อนสายตาป้าไม่มิดหรอก อิอิ ~^_^~
24 มกราคม 2546 17:13 น. - comment id 106274
เขียน...ชื่อเธอลงไว้บนแผ่นหิน ให้...แผ่นดินจารึกไว้ทั่วหล้า ด้วย...ใจนี้ไม่เคยจะคิดลา ใจ...ยังตราตรึงไว้ไม่คิดลืม ....ประมาณนี้หรือเปล่าคุณลม...แล้ง