มือซ้ายปาด น้ำตา บูชารัก มือขวาเขียน เพียรสลัก กลอน-นักสู้ ร้อยรอยพร่ำ น้ำตา บูชาครู ร้อยรอยสู่ วิถี แห่งชีวิต น้ำตาหยด เป็นหยาด กระดาษเปื้อน ยอกย้ำเตือน เหมือนถ้อย รอยลิขิต ขีดเขียนขั้น ครรลอง ของความคิด ระบายสี เนรมิต จิตวิญญาณ เติมน้ำตา แต้มฝัน วาดวันสวย คือแรงช่วย แรงใจ ใช้ผสาน เอาบทเรียน มาเขียนคำ ต่อตำนาน ใช้ประจาน แผลใจ ที่ใครทำ ขอขอบคุณ คนสวย ที่ช่วยเหยียบ ด้วยมารยา กระทบกระเทียบ เธอเหยียบย่ำ หากไร้หยด น้ำตา พาเจ็บจำ คงไร้คำ ตำนาน *งานกวี * ขออนุญาตใช้คำนี้ เพราะหาคำไหนมาแทนไม่ได้ครับ อิ ๆๆ
เชษฐภัทร วิสัยจร 18 ม.ค. 2546 11:09 น. - ID 28364 
1737
1
0
18 มกราคม 2546 16:07 น. - comment id 105273
อันนี้พี่แต่งเองใช่ป่ะครับ กลอนเพราะมากๆครับ พี่เชษฐภัทรก็เป็นนักกลอนอีกคนหนึ่งที่ ผมชอบแนวและคำพูดที่เขียน... ติดตามอยู่เรื่อยๆครับ
18 มกราคม 2546 21:06 น. - comment id 105311
สวัสดีจ้ะพ่อหนุ่มสำนวนเฉียบ สาวที่ไหนมาเหยียบชักสงสัย เหยียบซะทั่วเต็มที่สี่ห้องใจ เอ้า..เร็วไว..ไปหายา...มาทาซะ....ฮิๆ --------------------------------------------------
18 มกราคม 2546 21:18 น. - comment id 105315
..เก็บหยาดน้ำตาเอาไว้อย่าให้เห็น ว่าเราเป็นคนอ่อนแอแพ้พ่ายเขา ร้องเถิดร้องร้องไห้พอเถอะใจเรา ไม่มีเขาเราอยู่ได้ไม่วายปราณ..
18 มกราคม 2546 21:56 น. - comment id 105320
เป็นอะไรที่ละมุนลไม ต่อความรู้สึก รอยเปื้อนน้ำตา ในลีลาของกวีมีอนาคต
19 มกราคม 2546 15:10 น. - comment id 105386
มาอ่านแล้วนะ
20 มกราคม 2546 12:38 น. - comment id 105520
เออ ความเศร้าทำให้กลอนออกมาดีแฮะ เอออ เอาวะอย่าคิดมาก
20 มกราคม 2546 14:11 น. - comment id 105531
ตามอ่านผลงานมาตลอด กลอนของคุณเพราะขึ้นเรื่อยๆนะคะ
20 มกราคม 2546 16:26 น. - comment id 105564
เออ..อ่านแล้ว ดีแล้วที่ใช้พลังงานออกมาในทางที่ถูก สุขกันเถิดเรา เศร้าไปทำไม เวรย่อมระงับ ด้วยการไม่จองเวร
2 กุมภาพันธ์ 2546 18:32 น. - comment id 107237
Time does not bring relief, u all have lied Who told me time would ease me of my pain! I miss him in the weeping of the rain; I want him at the shrinking of the tide; The old snow melt from every mountain side, And last years leaves are smoke in every lane; But last years bitter loving must remain Heaped on my heart, and my old thought abide. There r a hundred places where I fear to go-- So with this memory they brim. And entering with relief some quiet place Where never fell his boot or shone his face I say,There is no memory of him here! And so stand stricken, so remembering him. = = Edna St. Vincent Millay= = Hi Jay, Its not the end of the world, I like the way u express ur grief. Keep smiling, dude!!
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
