กลางนครหลวงอันกว้างใหญ่ ชั้นเป็นเพื่อนกับความอ้างว้าง ท่ามกลางผู้คนเป็นล้าน ชั้นคบหากับความเดียวดาย คอยร่ำร้องบทเพลง ที่มีแต่ท่วงทำนอง ตัวโน้ตทุกตัวปลดปล่อยความเหงาออกมา แต่ความเหงา มันกลับเพิ่มมากขึ้นทุกทีๆ ปรารถนาอันยิ่งใหญ่ คือเพียงใครซักคน ซักคนที่รับฟัง ฟังด้วยหัวใจ แม้สุดท้าย ..................... ............................... จะเดินจากไปโดยไม่เหลียวกลับมา /(-_-)
เจ้าขาว 18 ม.ค. 2546 09:48 น. - ID 28361 
761
1
0
18 มกราคม 2546 16:14 น. - comment id 105278
เศร้าครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
