ครู คือผู้ ให้ความรู้ แนะแนวคิด ครู สอนศิษย์ รู้ถูกผิด แก้ปัญหา ครู มีใจ รักห่วงใย และเมตตา ครู สูงค่า ฉันจึงมา ขอบคุณครู คือ แสงสว่าง ส่องหนทาง ยามกาฬกล้ำ คือ ผู้นำ ถ่ายทอดธรรม คราอดสู คือ ตัวอย่าง ชั่วดีบ้าง ให้ลองดู คือ ประตู เปิดออกสู่ โลกกว้างไกล เธอ ทั้งหลาย รอบข้างกาย ดั่งครูฉัน เธอ แบ่งปัน ทุกคืนวัน คลายสงสัย เธอ เข้ามา แล้วบางครา ก็จากไป เธอ คือใคร คือผู้ใด ก็คือครู
วรรณกาญจน์ 16 ม.ค. 2546 22:06 น. - ID 28328 
934
6
0
17 มกราคม 2546 10:20 น. - comment id 105135
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^..................^____^...............^*^
^*^..............................................^*^
17 มกราคม 2546 12:36 น. - comment id 105140
มาร่วมคาระวะครูร่วมกับท่านส้มโอ เรือจ้างแห่งชีวิตที่ได้นำพาผมท่านส้มโอและผองเพื่อ ข้ามมหาสาครอันกว้างใหญ่ โปรดสดับ คุณูปการอันยิ่งใหญ่แห่งท่านยังตราตรึงอยู่ในหัวใจ ท่านให้ชีวิตให้วิญญาณแก่พวกเราจนสุดที่จะทดแทน ผองท่านจงประสพแด่ความเกษมสำราญเถิดท่านครูทุกท่าน หัวใจลูกทุกดวงยึดถือท่านเป็นพ่อและแม่ที่ 2 ตลอดมา.
17 มกราคม 2546 21:09 น. - comment id 105191
อืม.....คิดถึงอาจารย์สมัยเด็กๆเลยค่ะ เพราะไม่ได้เจออาจารย์อีกเลย
17 มกราคม 2546 22:26 น. - comment id 105204
แด่ครู ผู้ปั้นฉันให้มีค่า
18 มกราคม 2546 06:31 น. - comment id 105223
อ่า..ไม่ใช่ครูทุกคน..เสมอไปนะคะ.. .......................... ป้าส้มลืมนู๋........งือ ๆๆๆ
20 มกราคม 2546 07:54 น. - comment id 105492
น้อมคารวะครูคร้าบ อิอิ
26 มกราคม 2546 10:34 น. - comment id 106423
มาทำหน้าที่ครูช้าไปหน่อย การที่กลอนมีบังคับสัมผัสก็เพื่อความสอดคล้องกลมกลืน และเป็นการกำหนดจังหวะจะโคนไปในตัว แต่ถ้าคำที่รับสัมผัสไปพ้องเสียงสระที่คำอื่นในวรรคเดียวกันอีก จะกลายเป็นชิงสัมผัส หรือไม่ก็สัมผัสเฝือ อย่างที่กลอนบทนี้สัมผัสเฝือจนตาลายเลย
28 มกราคม 2546 16:30 น. - comment id 106742
(o*^___^*o) คิดถึงป้าจัง...มาเยี่ยมนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
