...อย่าเคืองใจ...
ใบบอนแก้ว
...เพราะรักนี้พี่รักน้องทุกห้องจิต
ไยเจ้าคิดยังเจ้าแค้นแน่นหนักหนา
จำใจพรากจากใจพี่นี้ตั้งตา
คอยคืนมาค่ำคืนเหมือนมีดเฉือนใจ
เจ้าจะลองจ้องจะเล่นเช่นนั้นหรือ
พี่คนซื่อเพียงคนซ้ำทำสงสัย
รักผ่องผ่านรานผ่องแผ้วแล้วหรือไร
ทำพี่ได้ทิ้งพี่ดูจะรู้จริง
ด้วยใจนี้ดีใจนักได้รักนั่น
เพราะหมายมั่นพี่หมายปองเพียงน้องหญิง
อยากอยู่เคียงเยี่ยงอยู่คู่อยู่แอบอิง
ทุกข์ชอบชิงทั้งชอบชังรั้งรักเรา
จึงต้องพรากจากต้องพ้นคนที่รัก
สุดจะหักแสนจะหายให้คลายเหงา
จากน้องไปใจน้องแปรแค่แกล้งเอา
ทำพี่เศร้าทิ้งพี่โศกในโลกมัว
รักพี่แน่แลพี่หน่อยคอยรอรับ
คราพี่กลับครั้งพี่ใกล้ได้ยิ้มหัว
ทั้งวันนี้ที่วันนั้นเคยพันพัว
กลับต้องกลัวการต้องไกลไม่เห็นนาง
เพียงรักนี้พี่รักน้องเฝ้าปองหมาย
มิกลับกลายมากลับกลอกหลอกให้หมาง
ใจดวงนี้จี้ดวงจิตคิดถอดวาง
อย่าระคนยลระคางอย่างนี้เลย...ฯ