รึเมฆจะไม่อาจรักท้องฟ้า งั้นนภาคงเหงาเศร้าโดดเดี่ยว หวังรุ้งเชื่อมสัมพันธ์ให้กลมเกลียว ยามเมฆเหี่ยวสลายกลายเป็นฝน โลกใบนี้มีแต่เพื่อนเต็มไปหมด คอยปลอบปลดทุกข์ใจยามหมองหม่น แต่ไม่เหลือคู่ใจไว้สักคน ให้ใจล้นสุขรักอีกสักคราว รึเมฆจะไม่อาจรักท้องฟ้า ทั้งที่คอยห่มนภายามเหน็บหนาว ทั้งที่อยู่คู่ชิดติดทุกคราว ทั้งที่มองจ้องดาวอยู่ด้วยกัน หรือต้องยอมให้มหาสมุทร เค้าเพียงพบกันที่สุดขอบฟ้านั่น เพียงห่างๆต่างวิถีกันและกัน แค่เท่านั้นชั้นไม่พร้อมยอมเข้าใจ ทำไมเมฆจะไม่อาจรักท้องฟ้า ทำไมปลาจะไม่อาจรักน้ำได้ เป็นเพื่อนแล้วรักกันผิดหรือไร อย่าเอารักใครไปเปรียบไปเทียบกัน
เจ้าขาว 11 ม.ค. 2546 10:24 น. - ID 28107 
621
2
0
11 มกราคม 2546 16:57 น. - comment id 104288
ครับ
11 มกราคม 2546 17:59 น. - comment id 104298
หน้าส่วนตัว
บางคนคบกันจนรู้ไส้รู้พุง. . .เลยไม่กล้าคบ กลัวเสียเพื่อนอ่ะนะ (อ้างไปได้)
แต่ทำไมไม่คิดว่า การรู้จักกันดีนั่นแหละที่ช่วยทำให้เข้าใจกันง่ายขึ้น. . .
(เน๊อะ. . .)
=^__^=
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
