ไม่เปรียบตัวเองดังแสงจ้า..........บนนภา ไม่อาจกล้าเจิดจรัสทัด.........จันทรา แค่คนบ้านนอกคอกนา.......ธรรมดา ขอเป็นเทียนไขนำพา.......ให้เธอสว่างใจ แค่อยากให้เธออยู่ตรงนี้...........ตรงที่มีฉัน แค่อยากให้เธออยู่กับวัน...........อันสดใส แค่ไม่อยากให้เธอจากไป..........ไกลตา เธอจะรู้ไหมน้าา........ว่าเราห่วงเธอ จะห้ามอย่างไร..........ก็ใจเธอ จะดึงไว้ทำไม...........ก็ใจคน จะทนได้ไง..............ถ้าอยากไป เราสิทนไม่ได้.........ถ้าเธอไป ถ้าทนได้คงไม่.....ร่ำไห้ขนาดนี้
8 มกราคม 2546 13:30 น. - comment id 103812
โหย ๆ น่าสงสารจังค่ะ แต่ว่าอย่าร้องไห้เลยน๊า เดี๋ยวความเหงาจะเข้ามาเยี่ยมทะเลอ่ะ (ถ้าคุณตุ๊กตาร้องไห้ เดี๋ยวไม่มีแรงไล่ความเหงาอ่ะจ๊ะ คริ คริป
8 มกราคม 2546 16:48 น. - comment id 103844
How did you know his story? lol
10 มกราคม 2546 18:59 น. - comment id 104185
อิอิอิอิอิอิ...... น่าจ๋งจ๋านจังเยยยยยยยย อย่าร้องให้ไปเลยยยยยยนะ เดี๋นวน้ำตาจะท่วมใน thaipoem ..... น่าาาาาาาา....สักวันคงหาเทียนเล่มหม่ายได้นะ เปงกะลังจายให้จ้าาาาาาาาา
14 มกราคม 2546 13:10 น. - comment id 104778
คุณทะเลใจ : ไม่เป็นไรครับถ้าผมจะเหงา ขอแค่คุณไม่เหงาก็พอ คุณละอองH2O: ไม่ทราบเหมือนกัน ผมก็คน ธรรมดานี่แหล่ะ คุณแวม: ก็ว่าจะไปขอที่วัด...เล่มหญายด้วย