ก็ไม่รู้ว่าทำมัยคิดถึงเธอจริงจริง เธอดูเหมือนทุกทุกสิ่งเท่าที่ฉันเคยมีมา และก็เปรียบเหมือนดวงดาวที่อยู่บนนภา ที่ฉันนั้นเฝ้าเพ้อหาอยู่ทุกค่ำคืน ก็ไม่รู้ว่าทำมัยถึงรักเธอขนาดนี้ ขนาดที่ยอมให้ได้หมดทุกทุกอย่าง ขนาดที่ยอมทำทุกวิถีทาง เพื่อให้ฉันคนนี้ได้มาซึ่งความรักจากเธอ
6 มกราคม 2546 12:29 น. - comment id 103489
ถึง นก ปิดปีใหม่ไม่ได้กลับบ้านเลยอะครับแย่จังเน้อ กลายเป็นคนเฝ้ามอเลยเราอิอิ ว่าแต่ว่าเมื่อไรเอกจะได้รู้จักนกรึว่ากลัวเอกจะชอบอิอิพูดไปนั่นพูดเล่นครับพูดเล่นขอบคุณมากที่มาอ่านกลอน อย่าให้หาตัวได้นะระวังๆ
6 มกราคม 2546 13:03 น. - comment id 103501
ความรักแผลงศรมาอีกแล้ว คนเจือแจ้วสำเนียงว่ารักซะนักหนา ความรัก ความรัก ชักนำพา ความสุขนำมาตรงหัวใจ หุ หุ หุ ขอให้เจอตัวไว ๆ นะคะ ช่วยเชียร์อีกแรงเจ้าค่ะ ^_^
6 มกราคม 2546 15:35 น. - comment id 103527
ถึงเอก. . . 55555555555555555 ช๊านจะไปกลัวไรนายย่ะ (ช๊านเห็นนายออกจะบ่อย... ช่วงสอบอ่ะที่ลานอิฐ อิอิ) ไม่ได้กลับบ้านเหรอ. ..น่าจ๋งจ๋าน ที่บ้านไม่ให้อภัยรึไง. . .โอ๋ๆๆๆ . ..เจอกันก็เข้ามาทักได้. . .ไม่กลัวนายหรอกย่ะ... ตั้งใจเขียนกลอนต่อไปนะ. . .ตอนนี้ช๊านกำลังเซ็ กะชีวิต เขียนกลอนไม่ออกอ่ะ =^__^=
9 มกราคม 2546 11:30 น. - comment id 103992
อ้าววววววว มันส์พะย่ะค่ะ ขอให้ตามตัวให้เจอน่ะค่ะ ยังไงก้อเจอแล้ว บอกที่นี่ด้วย อิอิอิ