หน้าส่วนตัว
ความเหงา
กัดกินฉัน
ลุกลาม
ไปถึงใจ
คำเหงา
ตะโกนผ่านความเงียบ
ไม่เคย
ไปถึงใคร
คนเหงา
ซุกตัวตามที่ต่างต่าง
ในโลกที่คลาคล่ำ
ต่อไป
เหงา
เหงา
เหงา
ฉันพบมันตกหล่น
ตามทางเท้า
คนแล้วคนเล่า
ต่างก็
ไม่สนใจ
ละอองน้ำ 5 ม.ค. 2546 19:04 น. - ID 27937 
703
9
0
6 มกราคม 2546 08:05 น. - comment id 103444
มานั่งเหงาเป็นเพื่อนคับ อิอิ
6 มกราคม 2546 08:09 น. - comment id 103446
ด้วยคน....เหงาเหมียนกัลลล์
6 มกราคม 2546 09:41 น. - comment id 103462
อย่าทำตัวเองให้เป็นหัวอาหารความเหงาจิ.
6 มกราคม 2546 13:06 น. - comment id 103503
อืม.........โลกความเหงาน่ากลัวจริ งๆ เนอะคุณละอองน้ำ
6 มกราคม 2546 13:16 น. - comment id 103508
ว้าแย่จังโลกนี้มีแต่คนเหงาๆ คุณก็เหงาเราก็เหงาเราเป็นเพื่อนกันนะเฮ้อๆๆ
6 มกราคม 2546 18:44 น. - comment id 103584
^J^ ..............
***ขอส่งใจ ไล่ความเหงา ออกจากจิต
ดุจอาทิตย์ อุ่นไอ ไล่ความหนาว
ดุจจันทร ส่องสว่าง กระจ่างพราว
เวหาหาว เริงร่า ทุกราตรี........ฯ
7 มกราคม 2546 01:59 น. - comment id 103625
เคยเหงากันบ้างไหม
ในวันที่โลกไร้สรรพเสียง
เรียบเรียงขับขานสำเนียง
เห็นเพียงละอองน้ำ...ยามฝนซา
คุ้นจังเลย...นะครับ
7 มกราคม 2546 09:13 น. - comment id 103656
......................... ฮือ...ฮือ..... กลัว... กลัว... เหงา.... เศร้า...ใจ
15 มกราคม 2546 00:26 น. - comment id 104885
จริงครับ..อืม..ความเหงา.....แม้ไม่อาจเอ่ยออกไปได้....ให้ใครเข้าใจ. มันตามเราไปทุกที่ทุกเวลา ทุกหนแห่ง.
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
