หน้าส่วนตัว
ณ มุมหนึ่ง..
นั่งเดียวดาย..กายสั่น..หวั่นสายฝน..
หนาวแรงลม..บ่มไข้..กายใจเหงา..
ตะวันคล้อย..ลอยเลื่อน.เปื้อนรอยเศร้า..
ลมบางเบา..เคล้าสายฝน..พรมจากฟ้า..
เหงาจัง..ค่ะ...
ไม่มีใคร..ใกล้ชิด..เหมือนวันเก่า
คอยเป็นเงา ..เว้าวอน.พ่อค่ะขา..
. เคยนั่งหลัง..ขี่คอ..พ่อช่วยพา..
พ่อค่ะขา..จ๋าพ่อ..พ้อตามลม..
มาวันนี้..เสรี..เหมือนมีปีก..
ขอหลบหลีก..วุ่นวาย..กายสับสน.
ขอหลีกไป..ให้ไกล..จากผู้คน..
มีสายฝน.โลมไล้.ใจหวั่นไหว..
สองข้างทาง..ที่ผ่าน..มีภูสวย..
สุดงงงวย..แดนสวรรค์..หรือฝันไป..
มีแม่น้ำ..ลำธาร..ผ่านดอยใส..
มีดอกไม้.. สวยหลาก..เป็นฉากกั้น.
..เรนอยากให้....มาสัมผัส.. เหมือนที่เรนได้รับ..สายฝน..ในลมหนาว
อิสระ.. ความฝัน. ในโลก..ที่เป็นจริง
เรนขอบคุณ.. ที่มีวันนี้..ค่ะพ่อ.
rain.. 5 ม.ค. 2546 16:31 น. - ID 27935 
2739
18
0
5 มกราคม 2546 18:22 น. - comment id 103371
: )
5 มกราคม 2546 19:02 น. - comment id 103375
..สายฝนในลมหนาวใครหนาวสั่น เอาผ้าห่มมาให้ไว้กันหนาว นอนห่มผ้าด้วยนะน้องสาว หลับฝันดีพี่คนนี้กล่อมนิทรา..
5 มกราคม 2546 19:07 น. - comment id 103376
font color=red^_____^
5 มกราคม 2546 19:16 น. - comment id 103382
แง.......มันไม่เปลี่ยนสี งั้นขออีกทีนะคะเรน เป็นเรื่องราวที่อ่านแล้วอยากยิ้มกว้าง ๆ เลยค่ะ
5 มกราคม 2546 19:17 น. - comment id 103384
มีฝนอยู่เป็นเพื่อนก็ดีอยู่ แต่อยากให้รู้เปียกปอนมาก ๆ คงไม่ไหว เดี๋ยวนอกจากเหงาใจจะป่วยกาย ระวัง ระวัง จะเป็นไข้นะ นู๋เรนคนดี เป็นห่วง นะเป็นห่วง เวลาก็ล่วงเลยมาจนดึกดื่นป่านนี้ นอนได้แล้วจ๊ะ มาพักตรงนี้ พักตรงที่ มีพี่ ๆ คอยดูแล ตากฝนมากก็ไม่ดีนะจ๊ะน้องเรน เดี๋ยวเป็นหวัดอ่ะจ๊ะ เดี๋ยวพี่ ๆ จะเหงาไม่มีน้องเรนมาคุยด้วย
6 มกราคม 2546 06:20 น. - comment id 103415
สายฝนฉ่ำเย็นกาย...คล้ายสายหมอก สายแดดออกหยาดเยิ้ม...เพิ่มสิเนหา สายบ่ายเย็นเห็นหน้า...ทุกเวลา สายโรยราบ่ายอ้าง...ไม่ร้างเลือน
6 มกราคม 2546 06:32 น. - comment id 103417
ลมครางครวญซัดซ่าน...ผสานเสียง ลมสำเนียงร้องเรียก...เคยเพรียกพร่ำ ลมพัดพาผ่านโพ้น...คนใจดำ ลมสุดช้ำรัญจวน...พาหวนคืน
6 มกราคม 2546 07:06 น. - comment id 103434
อิอิ เด๋วต้องเจอเราหน่อยละ ลมหนาว อิอิ
6 มกราคม 2546 08:48 น. - comment id 103454
^J^ ................
***ในลมหนาว ราวมีด กรีดผิวหนัง
ยังประดัง สายฝน มาช่วยเสริม
อยากให้พ่อ ที่ในฝัน มาช่วยเติม
พ่อคนเดิม โอบอุ่นไอ ให้เรนจัง....ฯ
6 มกราคม 2546 12:01 น. - comment id 103485
--- เห็นภาพสวยงดงามยามลมฝน ที่ปะปนมาชมกับลมหนาว ที่น้องเรนบรรยายไว้อีกคราว ถึงเรื่องราวดีดีที่ผ่านมา อบอุ่นในห้วงคำนึงลึกซึ้งนัก กับความรักเปรมปรีย์นี้นักหนา รักของพ่อเลิศหรูควรบูชา หนาวลมพาให้รำลึกนึกพระคุณ... ---
6 มกราคม 2546 12:38 น. - comment id 103492
สายฝน...อาจทำให้...ใจเราสั่น แต่สายสัมพันธ์..ไม่เคย...ลืนหาย สายใยรัก...มักติด...ตรึงตรากาย อีกหลายสาย...หลายอย่าง..อาจว้างใจ เป็นคนดี...ของพ่อ...เป็นไปเถิด เพราะเจ้าเกิด..เป็นลูกพ่อ..ดีไฉน เป็นลูกพ่อ..อย่าท้อกาย..อย่าท้อใจ พ่อเจ้าอยู่..บนฟ้าไกล..คอยเฝ้าดู มีหนาวมาก..มองมา..ที่ฟ้านี้ ก็จักมี..สายลมอุ่น..พัดไปหา อย่าให้ความรัก..ความศรัทธา พาเจ้าลืน..กายหาย..ใจกังวล
6 มกราคม 2546 13:12 น. - comment id 103506
ain on a pond is a beautiful sight with the drops hitting the water, it is a delight, to watch the spirals grow and grow, when the rain hits the water, even if its only a drop or so, when the rain hits the water, peace is to and fro. นิทาน สายฝน ความรัก เมื่อก่อนนี้ ท้องฟ้า แผ่นดิน และผืนน้ำเป็นเพื่อนรักกันทั้งสามอยู่ใกล้ชิดกัน จนกระทั่งโลกได้กำเนิดพืชและสัตว์ขึ้นแผ่นดินและผืนน้ำก็มัวแต่ดูแลเอาใจใส่พืชและสัตว์ จนละเลยและไม่สนใจท้องฟ้า ท้องฟ้าก็เริ่มรู้สึกน้อยใจและถอยตัวห่างออกไป.... ... ห่างออกไปทุกที ทุกทีจนถึงวันที่มีนกตัวแรกออกโบยบิน แผ่นดินและผืนน้ำจึงได้รู้ว่าท้องฟ้าได้จากไปไกลแสนไกล... แผ่นดินและผืนน้ำพยายามส่งเสียงเรียกท้องฟ้าแต่ท้องฟ้าอยู่ไกลมากเลยไม่ได้ยิน นกตัวนั้นจึงอาสาที่จะไปบอกกับท้องฟ้า ...นกก็บินสูงขึ้น สูงขึ้น สูงขึ้น และส่งเสียงเรียก แต่เสียงนกนั้นเบาเกินไป...ไปไม่ถึงท้องฟ้าแต่นกก็สัญญาว่า....ต่อไปนี้นกทุกตัวจะบินขึ้นสู่ท้องฟ้า เพื่อนำข่าวจากแผ่นดินและผืนน้ำไปบอกผืนน้ำและแผ่นดินรู้สึกเศร้าใจที่เพื่อนได้ห่างออกไปไกล และคิดถึงเพื่อนเหลือเกิน.... ผืนน้ำพยายามยกตัวสูงจนตั้งตระหง่านแต่นั่นก็ยังสูงไม่พอ ยังไม่ใกล้ท้องฟ้า พระอาทิตย์ซึ่งเฝ้ามองดูเหตุการณ์มาโดยตลอดก็บอกกับทั้งสองว่า เราอาจจะช่วยพวกเจ้าได้ พระอาทิตย์จึงอาสาช่วยโดยการส่องแสงลงมายังผืนน้ำและแผ่นดิน ทำให้ระเหยกลายเป็นไอ ลอยตัวไปรวมกันเป็นก้อนเมฆ ลอยขึ้นไปบอกข่าวแก่ท้องฟ้า เล่าเรื่องราวต่าง ๆเป็นรูปตามที่ แผ่นดินและผืนน้ำได้พบเจอมา และบอกว่าแผ่นดินและผืนน้ำคิดถึงมากอยากให้ท้องฟ้าลงมาสนิทแนบชิดเหมือนเมื่อก่อน ท้องฟ้าได้รับรู้เรื่องราว ก็รู้สึกเสียใจแต่ก็กลับลงไปไม่ได้ ฉันกลับลงไปไม่ได้หรอก เพราะฉันเติบโตขึ้นและอยู่สูงเกินไป ลงไปไม่ได้แล้ว ฉันได้แผ่ขยายตัวเองจนกว้างขวางที่ฉันทำได้ก็เพียงแต่เฝ้ามองดูอยู่ไกล ๆ และโอบกอดแผ่นดินและผืนน้ำไว้อย่างอ่อนโยนเท่านั้น และถึงแม้จะมีนกบินมาส่งข่าวแต่ฉันก็ยังคิดถึงแผ่นดินและผืนน้ำ และอยากจะบอกกับทั้งสองว่าฉันเองคิดถึงเพื่อนมากมายเพียงใด ก้อนเมฆก็ตอบว่า อยู่บนนี้นาน ๆ ก็เหงาเหมือนกัน บางทีก็อยากกลับลงไปข้างล่างบ้าง ท้องฟ้าเลยบอกว่าฉันก็เหงาเหมือนกัน แต่ว่าฉันกลับลงไปไม่ได้ แต่เจ้าลงไปได้นี่ ถ้าอย่างนั้นฉันจะส่งกลับลงไป และความคิดถึงของฉันก็หนักมากพอที่จะส่งพวกเจ้าลงไปหมดทั้งท้องฟ้า จากนั้นก้อนเมฆทั้งหมดก็รวมตัวกันและรวมเข้ากับความคิดถึงอันมากมายของท้องฟ้า แล้วตกลงมาเป็นหยาดฝน ส่งความรักความคิดถึงมายังแผ่นดินและผืนน้ำ จึงไม่แปลก ถ้าเมื่อใดฝนตก แล้วเราจะรู้สึกคิดถึงคนที่เรารักคนที่เราผูกผัน .........และบางครั้ง ท้องฟ้าก็ส่งความเหงาลงมาด้วย.......
6 มกราคม 2546 13:22 น. - comment id 103511
อยู่ที่ไหนอะครับทั้งหนาวทั้งฝน อยู่นี่มีแต่ร้อนกับฝนน่าเบื่อจังอิอิ แสงแดดร้อนผ่าวๆ บอกเรื่องราวความรักที่หนักหนา มีสายฝนช่วยทำให้เย็นกายา แต่ว้า....เสื้อไม่ยอมแห้งสักกะที
6 มกราคม 2546 13:28 น. - comment id 103513
อยู่ที่ไหนอะครับทั้งหนาวทั้งฝน อยู่นี่มีแต่ร้อนกับฝนน่าเบื่อจังอิอิ แสงแดดร้อนผ่าวๆ บอกเรื่องราวความรักที่หนักหนา มีสายฝนช่วยทำให้เย็นกายา แต่ว้า....เสื้อไม่ยอมแห้งสักกะที
6 มกราคม 2546 13:31 น. - comment id 103516
อยู่ที่ไหนอะครับทั้งหนาวทั้งฝน อยู่นี่มีแต่ร้อนกับฝนน่าเบื่อจังอิอิ แสงแดดร้อนผ่าวๆ บอกเรื่องราวความรักที่หนักหนา มีสายฝนช่วยทำให้เย็นกายา แต่ว้า....เสื้อไม่ยอมแห้งสักกะที
6 มกราคม 2546 15:44 น. - comment id 103529
ฉันตื่นขึ้นมาในตอนเช้า ในห้องเช่าเก่าๆกลางกรุงเทวา เอื้อมือไปเปิดหน้าต่าง (อยู่ไกล) สายลมหนาวเย็นกระทบใบหน้า รู้สึกถึงความอ่อนหล้าและว้าเหว่ เหมือนคนที่ซัดเซพเนจรมา คิดถึงคนไกลที่จากมา
6 มกราคม 2546 17:13 น. - comment id 103554
ฉันตื่นขึ้นมาในตอนเช้า ในห้องเช่าเก่าๆกลางกรุงเทวา เอื้อมือไปเปิดหน้าต่าง (อยู่ไกล) สายลมหนาวเย็นกระทบใบหน้า รู้สึกถึงความอ่อนหล้าและว้าเหว่ เหมือนคนที่ซัดเซพเนจรนอนดิน เฝ้าคิดถึงถิ่นที่กินที่จากมา
6 มกราคม 2546 17:26 น. - comment id 103558
มาละๆๆ ลมหนาว...ในสายฝน อิอิ
6 มกราคม 2546 18:14 น. - comment id 103571
โห้ยย.. เรนตื่นเต้นจัง.ค่ะ..
เรน..ขอบคุณ..พี่ๆ..ที่ให้กำลังใจเรน..
เรนจามา..ขอบคุณ..อีกครั้งนะค่ะ..
ก้อเรน..ตื่นเต้น..อะดิ้ค่ะ.
ขอเรนปาย..แอบแต่งกลอน..ตอบพี่ๆก่อนนะค่ะ..แร้ววเรนจามาใหม่..นะค่ะ.. อิอิอิ..
... กว่าที่เรนจาด้ายภาพนี้มา...
...เรนต้องแบกกล้อง..พร้อมขาตั้ง.หลบฝน...
.ตะเวณทั่ว.. แบบเรนตั้งใจ.. อยากให้..พี่ๆได้เห็น.. ภาพฝัน..สายฝนในลมหนาว..ของเรนนะค่ะ. อิอิอิ..( ฮัดเช้ยย..!!.โห้ยย..หวัดค่ะ หวัด)..
. แว๊ปป.. แร้ววเรน..จามาใหม่..(อีกครั้งค่ะ)..
6 มกราคม 2546 22:11 น. - comment id 103614
วันหลังมายืมร่มที่พี่นะจ๊ะ..
อย่าตากฝนนะคนดี
*-*
7 มกราคม 2546 05:49 น. - comment id 103629
แบกกล้อง..พร้อมขาตั้ง แต่อย่าแบกสังขารตัวเองนะครับ
7 มกราคม 2546 08:11 น. - comment id 103639
อรุณสวัสดิ์ค่ะ..พี่ๆ..เพื่อนๆ..
เรนต้องขอโทษ..ก้อเรนสัญญา..จามา..อีกครั้ง..
แร้ววเรน..ก้อหลับ. แบบลืมโลกนะค่ะ..อิอิอิ..
**เรนขอบคุณ..พี่ละอองน้ำ..ที่เข้ามาอ่านบทกลอน..ของเรน..ทำให้เรน..มีกำลังใจ..เพิ่มขึ้น..
**พี่ร้องกรองค่ะ..
ผ้าห่มที่พี่ให้.หอมไอของ..ห่วงใย..
เรนแนบไว้..ข้างกาย.ทุกเวลา..
ผ้าห่มหรือผ้าแพร..ที่พี่ให้มา..
เรนจารักษา.. ไว้เปนอย่างดี..(อิอิอิ)..
**เรน..ขอบคุณฟามาก..เรนอยากเปนเพื่อน..
.. ฟาน่ารัก..ที่ทำให้เรนมียิ้มม..ขอบคุณค่ะ..
**พี่ทะเลใจ..
กลางสายฝน..พร้อมกล้องคู่กาย..
เรนอยากส่งให้..ใจมีความสุข..
ก้อแค่..ต้องมี..คนคอยปลุก..
สัญญาจาลุก..จากที่นอน..มาอ้อนพี่เล..(อิอิอิ)
**เดียวดาย..
ลมของฝน..ฝนของลมขอดลให้.
ขอหวานใจ..คุณเดียวดาย..มาคลายเหงา..
เรนขอ..อ้อนวอนบอก..ลมบางเบา..
โปรดคลายเหงา..ให้พี่เดียว..อย่าเปลี่ยวเรยย(อิอิอิ)..
**พี่โอมค่ะ..
..ลมฝน..ที่เรนพบ..หน๊าว..หนาว..
..ขออ้อนดาว..ของพ่อ..ปกป้องให้เรนอุ่น..
..เรนอยากบอก..พี่ชายว่า..เรนขอบคุณ..
..เพราะลมอุ่น..พี่โอมขอ..จากพ่อ.เรนอุ๊น..อุ่น
**พี่ติตราค่ะ..
เรนอยากบอกว่า..ทุกอย่างที่เรนทำ..
เรนขอย้ำ..ทุกอักษร..ที่เรนมี..
คือความจริง..เรนได้อิงจากพี่พี่..
เพราะเรนมี..พี่ให้..แรงบันดาลใจ..
..เรนขอบคุณ..พี่ติตรา..นะค่ะ..
**คุณรุ้งค่ะ..
ค่ะ.. พ่อ..ทำให้เรน..มีวันที่ดี.. เรนขอบคุณ..
ที่ให้..กำลังใจเรน..
**คุณคนเขียนกลอนค่ะ..
อิอิอิ.. เรนอยู่.. (..ม่ายบอกค่ะ..)
**ตุ๊กตาไล่เหงา..
..เรนจาอยู่..เปนเพื่อนคุณ..นะค่ะ..
.. เรน..ก้อ..ม่ายมีเพื่อน..เหมือนกันค่ะ.
..เรนขอบคุณที่แวะมา..
**พี่ไอซ์สค่ะ..
..เรนสัญญา.. เรนจา..เปน..สายฝน..
..อย่างที่พี่ไอซ์ส..ให้เรน..
.เปนความรู้สึก..อบอุ่น..จังค่ะ..
..เรนฝัน.. ที่จาเปน..สายฝน..ที่ดี..
..ขอบคุณค่ะ...ขอบคุณมากๆๆๆ..กับความรู้สึกดีดี..ที่ให้เรน.. นะค่ะ..
**พี่รันค่ะ..
เรนยื้มม..แร้ววเรน..ม่ายคืน.นะค่ะ..
เรนจายึด..ก้อ..เรนอยากรู้..
สาวชุดดำ..เปนครายย.. อิอิอิ..
.... เรนขอบคุณค่ะ...
7 มกราคม 2546 09:24 น. - comment id 103659
ไม่สบายก็ พักผ่อนเยอะๆ นะครับ เรนจังไม่สบาย ก็ไม่มีใครมาแจมกลอนผมสิเนี่ย หายหวัดไวไวนะครับ
8 มกราคม 2546 06:07 น. - comment id 103748
อรุณสวัสดิ์ค่ะ..พี่กี้..
เรนแค่ทรุด..แต่ก้อพยายามลุกจากที่นอน..
ก้อเรนอยากอ้อน..ต่อกลอน..กับพี่กี้..
เรนอยากบอก..ความผูกพันที่มี..
บทกลอนพี่กี้..ให้เรนจัง..ได้ฟังพร้อมพี่เล..(อิอิอิ)..
เรนหายแร้ววค่ะ.. ก้อเรนเก่ง..
เรนขอบคุณ.. ที่ห่วงใย.. ขอบคุณค่ะ..
8 มกราคม 2546 12:55 น. - comment id 103801
น่ารักจังเลย ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
