เมื่อถึงเวลาของสายลมหนาว บางคนเริ่มหวนคืนสู่อดีต ความทรงจำที่แสนรักแสนสวีต หวนคืนสู่ห้วงของหัวใจ มีหลายคนเริ่มวิ่งหา กับความรักความศรัทธาครั้งใหม่ ยินดีที่จะมอบหัวใจให้ กับรักครั้งใหม่ที่ขอให้สดใสมากกว่าเดิม บางคนเล่าหวนคิดคะนึงถึง คนรักซึ่งอยู่ฟ้าโน้นที่คอยเติม กำลังใจไม่ขาดหายมีแต่จะเพิ่ม ความรักเริ่มก่อตัวใหม่.ใจดวงเดิม เอ่ยถึงสายลมแห่งความเหน็บหนาว คิดถึงแสงดาวที่ขอบฟ้า มองดูหมู่วิหคบินว่อนร่อนนภา ใจฉันก็เริ่มออกเดินทางไปหาเธอ
5 มกราคม 2546 13:29 น. - comment id 103338
ชอบสีของรุ้งเช่นกันนะจ๊ะ รุ้งสวรรค์
5 มกราคม 2546 15:28 น. - comment id 103351
แวะ มาชมครับ
5 มกราคม 2546 15:28 น. - comment id 103352
แวะ มาชมครับ
5 มกราคม 2546 18:12 น. - comment id 103366
เรนมาให้..กำลังใจ..อีกครั้ง..นะค่ะ..
6 มกราคม 2546 07:06 น. - comment id 103435
หนาว บรื๋อ...
6 มกราคม 2546 12:20 น. - comment id 103488
ลมหนาวมักสร้างฝัน กับวัยวันอันสมปรารถนา เพียงลมหนาวโชยมา อุราก็เยือกเย็น....
6 มกราคม 2546 17:40 น. - comment id 103564
กำลังใจ...เหลือล้น...ออกจากใจ รับไว้ได้...มากเท่าไหร่..ก็จะรับไว้ เพียงหนึ่งคำ..คิดเห็น..มาจากใจ ก็มีค่า..มากมาย..ไม่มีลืม สิ่งมากค่า..ขอเพียง..ให้ได้รับ ขอคำนับ..รับไว้..ในหัวจิต สิ่งในประสงค์..ขอจงได้..ดั่งใจคิด สิ่งที่ผิด..อย่าได้กล้ำ..กลายเข้ามา
8 มกราคม 2546 19:26 น. - comment id 103883
ไม่รู้ว่าพระจันทร์จะหนาวไหม หากคืนนี้ดวงดาวร้องไห้หลับฝัน อยากรู้เดียวดายหรือเปล่าพระจันทร์ เมื่อเธออยู่เหงา ๆ อย่างนั้นลำพัง ส่วนฉันก็คงเหงาบ้างเป็นบางที เพราะเค้าคนดี อยู่ปลายฟ้าอีกฟากฝั่ง พระจันทร์รู้สึกไหม..ว่าคืนนี้หนาวจัง หนาวความเหงาที่รินหลั่ง คิดถึงคนไกล ได้ยินไหมคำว่าคิดถึงเสมอ แม้ไม่ได้ข้ามฟ้าไปพบเธอตรงนั้น แต่ความห่วงใยยังคงมีในความผูกพัน แม้ระยะทางบนผืนทรายของฉันห่างแสนไกล เม็ดทรายที่โรงตัวในถนนของความห่าง จะไม่ยอมให้ความอ้างว้างแทรกตัวลงได้ หนึ่งใจที่นี่ ยังยินดีจะมั่นคงตลอดไป ทรายทุกเม็ดจะเขียนลงไปได้ไหม..ฉันรักเธอ