ห่างกันไม่นานเท่าไหร่ เธอก็เปลี่ยนแปลงไป...จนทำไม่ได้ จากเธอคนเดิมที่เคยใส่ใจ กลับกลายหมางเมินเฉยชา มันเป็นเพราะอะไร จะว่าระยะทางห่างไกล...ก็ไม่น่า ทำให้คนดีของผมอ่อนล้า จนเปลี่ยนท่าทีที่เคย เบื่อกันแล้วใช่ไหม ยังไงคนดีก็น่าเฉลย ไม่ต้องห่วงจิตใจของผมเลย ว่าไม่เคยรักผมมาตั้งนาน เท่านี้ก็สุดแสนเจ็บ เกินเก็บกลับมาผสาน คงเหลือแต่อดีตวันวาน ตอนนี้ร้าวรานหัวใจ
5 มกราคม 2546 18:15 น. - comment id 103368
บางทีอะไรพื้นๆก็เข้าใจได้ยากกว่าบางอย่างที่คิดว่าซับซ้อน
5 มกราคม 2546 19:40 น. - comment id 103393
เฮ้ย เอาอีกแล้วนะคุณ อารมณ์ขรุกรุ่นมาจากไหน พูดจา พาทีว่าน้อยใจ ชักจะไปกันใหญ่แล้วคุณ ไม่เคยคิดนะว่าไม่รักคุณเลย ไม่เคยคิดให้ว้าวุ่น มันอาจจะเป็นเพราะว่าคุณ เอาแต่หมองหม่นในใจ ระยะทางหน่ะยิ่งไม่ใช้ใหญ่ ถึงแม้ความใส่ใจที่มีให้ อาจจะมาก อาจจะน้อยเกินไป แต่ก็รักคุณ รักคุณหมดใจที่มี งือ ๆ คุณอ่ะ อย่าคิดแบบนี้อีกนะเอ้า ไม่งั้นโป้งคุณจริง ๆ ด้วย
6 มกราคม 2546 09:45 น. - comment id 103465
หะหะหะ.... คร๊าาบบบบบบบบ มีโป้งด้วยแน่ะ แม่คู้ณ แหม เข้าใจผมหน่อยสิว่า อารมณ์ไม่เข้าใจมันก็มีบ้างบางเวลา ใช่ไหมครับ คุณละลองน้ำเห็นด้วยกับผมใช่ไหม คึคึ... ไม่ตอบถือว่า เห็นด้วยนะครับ เห็นไหมครับคุณ ผมมีพวกแล้ว ฮา....