รินน้ำใสไหลนองทั้งสองแก้ม จงยิ้มแย้มสู้เถิดหนาอย่าโศกศัลย์ อุปสรรคหนักหนาสารพัน อย่าไหวหวั่นสติรู้สู้ด้วยใจ จงจุดไฟศรัทธาท่ามกลางทุกข์ ล้มแล้วลุกคือนักสู้ผู้ยิ่งใหญ่ สร้างศรัทธาแห่งชีวิตด้วยจิตใจ พร้อมก้าวไปอย่างบุกบั่นและมั่นคง จุดประกายโคมทองของชีวิต ด้วยดวงจิตเมตตาพาสูงส่ง อภัยทานช่วยสานใจให้ยืนยง พระพุทธองค์ทรงสอนไว้ให้ทำดี เป็นที่พึ่งที่รักของคนไข้ และใส่ใจคลายความทุกข์ให้สุขศรี เป็นแสงเทียนส่องสว่างทางชีวี อุทิศพลีมอบสุขไว้ให้ปวงชน...
3 มกราคม 2546 21:41 น. - comment id 103132
ไพเราะ..มากค่ะ.. เปนบทกลอน.. ที่ให้กำลังใจ.. อีกมุมมอง.. ที่แตกต่าง.. เรนขอเปน.. กำลังใจ..ให้คุณ..นะค่ะ.. จงจุดไฟศรัทธาท่ามกลางทุกข์.. เรนชอบตรงนี้จังค่ะ..
5 มกราคม 2546 09:05 น. - comment id 103290
ขอบคุณน้อง rain มากค่ะที่ให้กำลังใจ พี่ติดตามผลงานของน้องมาตลอด ขอชื่นชมความสามารถของน้องด้วยใจจริงค่ะ..เราจะเป็นกำลังใจซึ่งกันและกันต่อไปนะจ๊ะ...