@..พุดน้ำบุษย์..

อัลมิตรา

 
(๑)
โอ้วันนี้สุดท้ายปลายปีแล้ว
คงไม่แคล้วคำนึงถึงนวลเจ้า 
เดินชื่นชมดมกลิ่นถวิลเยา-
วเรศเจ้าห่างไกลไม่ชายตา 
(๒)
พุดน้ำบุษย์สูดกลิ่นคลายสิ้นโศก
ลมกรรโชกอกหวามยามหวลหา 
ดอกเรื่อเหลืองเรืองรองผ่องอุรา
เคยเคียงพามาชมดมดอกงาม 
(๓)
พุ่มไม่สูงจูงมือถือดอมเด็ด
ประดุจเกร็ดบุษราคัมนำใจหวาม 
กลีบดอกงามย้ำยวลให้หวลตาม
ดุจดังถามตามหาเวลาไกล 
(๔)
เพลาดอกออกมากยากลืมหลง
กลิ่นกรุ่นคงหลงติดชิดเชยใฝ่ 
ครั้นเมื่อโรยโหยหาและอาลัย
ยังฝังใจคล้ายน้อง...ต้องไกลกัน 
(๕)
เป็นไม้พุ่มกลุ่มไบไม่โตใหญ่
เขียวไสวชม้ายเห็นเช่นสุขสันต์
สองสามเมตรเด็ดดอมย่อมได้พลัน
ดอกเหลืองนั้นพลันเรื่อเหลือใจชม
(๖)
ใบรูปรีที่ยาวไม่เท่าดอก
ใบมักออกเดียวดายคล้ายเหมาะสม
สีมันเลื่อมเพรื่อมพราวคราวชื่นชม
ดอกนั้นข่มสีสรรพลันตื่นตา
(๗)
ครั้นเมื่อบานสคราญงามช่างล้ำเลิศ
แสนพราวเพริศบรรเจิดใจให้ค้นหา
ปลายดอกแยกแปลกกลีบรีบชายตา
เจ็ดส่วนคราลมต้องย่อมผ่องพรรณ
(๘)
มีกลิ่นหอมดอมดมภิรมย์รื่น
แสนสดชื่นดื่นสุคนธ์จนหฤหรรษ์
อยู่สองวันเจ้านั้นกลับโรยพลัน
ดอกเหลืองนั้นพลันเปลี่ยนเลียนส้มแซม ฯ
 				
comments powered by Disqus
  • rain..

    31 ธันวาคม 2545 22:05 น. - comment id 102760

       อ่านบทกลอน..ชมดอกไม้..ของพี่อัลมิ.
       ทำให้เรน.. รักดอกไม้..มากขึ้นๆๆ...
      ..  เรนอยากแต่งได้..อย่างพี่อัลมิจัง..
         ..อยากบอกความรู้สึก...
         ... ของดอกไม้.. ท้องฟ้า..  ดวงดาว..
         .... บทกลอน..ที่เรนรัก. ไพเราะ..จิงๆค่ะ...
  • ค้างคาวคืนคอน

    1 มกราคม 2546 01:15 น. - comment id 102790

    ...เปรียบมนุษย์สุดท้ายคือตายจาก
       จึงขอฝากเติมต่อสิ่งล่อแหลม
       ทำดีไว้ให้ชื่อระบือแจม
       เหมือนกลิ่นแย้มหอมล้ำพุดน้ำบุษย์...
    
             สวัสดีปีใหม่....ราตรีสวัสดิ์ครับ...
  • อัลมิตรา

    1 มกราคม 2546 10:46 น. - comment id 102828

    จ้าน้องเรน ..พี่ก็รักดอกไม้จ้า ..
    
    
    คุณค้างคาวคืนคอน ..
    
    พรรณผกาชวนชื่นระรื่นจิต
    เทพนิมิตรสรรสร้างให้งามสวย
    คนเติมแต่งแสร้งว่าดุจสำรวย
    ก็เพียงช่วยเพียงเปลือกว่าเลือกงาม
  • ***กฤษณะ***

    1 มกราคม 2546 11:14 น. - comment id 102830

    ^J^       ...................
    
    ***สวัสดีปีใหม่ครับ.............
    
    
  • อัลมิตรา

    2 มกราคม 2546 09:26 น. - comment id 102916

    สวัสดีปีใหม่ ค่ะ
  • อังโกะ จัง

    2 มกราคม 2546 18:03 น. - comment id 102977

    อ่านกลอนแล้วชื่นใจไปกับภาษาและรูปดอกพุดน้ำบุษย์ ค่ะ 
    พุดน้ำบุษย์ เป็นดอกไม้ที่ส่งกลิ่นหอมมากเวลากลางคืน ที่บ้านของ บุษ ก็ปลูกค่ะ เพราะชอบในชื่อของดอกไม้ และ กลิ่นหอมเย็นสบาย 
    ++++++++++++++++++++
    สวัสดีปีใหม่ค่ะ คุณอัลมิตรา
    ขอบคุณที่นำกลอนไพเราะและภาพสวยๆมาฝากเพื่อนชาวกลอนเสมอนะคะ
    
  • อัลมิตรา

    2 มกราคม 2546 21:32 น. - comment id 102993

    ขอบคุณค่ะ คุณอังโกะ จัง ...พุดน้ำบุษย์.. เป็นดอกไม้ที่ลุงเวทย์ตั้งโจทย์ขึ้นมาค่ะ ... อัลมิตราอ่านจากหนังสือและพรรณาตามค่ะ
    ดีจังที่บ้านของคุณมีดอกไม้นี้ด้วย ..กลิ่นหอม ดีจังค่ะ ..
    
    สวัสดีปีใหม่นคะ ..
  • ครูไหวใจร้าย

    3 มกราคม 2546 09:02 น. - comment id 103054

    :)
  • อัลมิตรา

    3 มกราคม 2546 10:02 น. - comment id 103059

    จ๊ะเอ๋ คุณครู คิดถึงจังค่ะ
  • คนทำการบ้านไม่เส็ด

    7 มกราคม 2546 21:35 น. - comment id 103731

    อยากให้ช่วยแต่งกลอน8เรื่องพุดน้ำบุษย์(2บท)ให้หน่อยได้ไหมค่ะ  จะขอบคุณมากเลยค่ะ
    (อ่านกลอนของพี่แล้วชอบมากจิงๆค่ะ)ขอภายในพรุ่งนี้(ถ้าได้วันนี้จะดีมากเลยค่ะ)ได้ไหมค่ะ
    ขอบคุณพี่มากๆ(ถึงมากสุดเลยค่ะ)
  • อัลมิตรา

    8 มกราคม 2546 13:47 น. - comment id 103819

    สวัสดีค่ะ พอดีเพิ่งจะเปิดมาย้อนอ่าน ตอนบ่ายวันที่ 8 มค.46  ..ขอโทษด้วยนะคะที่ให้รอนาน ..
    
    รับปากค่ะ จะเขียนให้ ภายในวันนี้ค่ะ ให้มาเปิดอ่านที่นี่ หรืออ่านที่บทกลอนใหม่ก็ได้ค่ะ 
    
    มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
  • อัลมิตรา

    8 มกราคม 2546 23:37 น. - comment id 103925

    (๑)
    ครั้นหอมหวนชวนดอมใจย่อมชื่น
    ดอกดาษดื่นยืนมองให้ผ่องใส 
    ชมดอกงามอร่ามล้ำเหลืองวิไล
    ภมรใคร่หมายดอมห้อมเคล้าคลึง 
    
    (๒)
    พุดน้ำบุษย์กลีบบานสคราญแท้
    ชายตาแลแท้งามทำให้อึ้ง 
    กลีบดอกเด่นเห็นผ่องดั่งทองกลึง
    ให้ตราตรึงประหนึ่งต้องมนต์ของใคร  
    
    (๓)
    เขียวชอุ่มพุ่มไสวชม้ายต้น
    ใบหลากล้นปนแซมแกมเล็กใหญ่ 
    เป็นมันเลื่อมเอื้อมจับวาววับใบ
    ปราศสิ่งใดแผ้วพานกิ่งก้านงาม 
    
    (๔)
    ไม่สูงนักหากดูทนุถนอม
    เป็นพุ่มย่อมน้อมต้นใบล้นหลาม 
    สองสามเมตรเด็ดดอกซองแซมตาม
    ครั้นผ่านยามล้ำเลอเพ้อชมเชย  
    
    (๕)
    กลีบดอกแยกเจ็ดแฉกแปลกยิ่งนัก
    หลืองประจักษ์หากครวญถ้วนเฉลย 
    กลิ่นรัญจวนหอมหวนยากเฉยเมย
    กลิ่นกรุ่นเคยเผยดอมหอมระรวย 
    
    (๖)
    มิแปลกใจได้เห็นเช่นฉะนี้
    สุนทรีย์ปรีดิ์เปรมเกษมด้วย 
    ลืมความหมองหม่นคลายได้อำนวย
    ดุจดั่งช่วยบรรเทาให้เศร้าจาง  
    
    (๗)
    หากดอกนั้นล่วงวันกาลผ่านพ้น
    จักล่วงหล่นจากต้นบนพื้นล่าง 
    ดอกเหลืองสดกลับซีดวิปริตพลาง
    ดั่งธรรมอ้างอย่างให้ได้พิจารณา 
    
    (๘)
    ยังคำนึงตรึงใจใคร่ชมช้อง
    ยังหมายมองผ่องโศภินถวิลหา 
    แม้นได้เห็นดั่งเช่นเป็นบุญตา
    เพราะตรึงตรา พุดน้ำบุษย์  พิสุทธิ์งาม ฯ 
    
    ตามสัญญาค่ะ
  • ตุ๊กตาไล่เหงา

    12 มกราคม 2546 17:45 น. - comment id 104463

    ทำไมเรามันบ้านนอกอย่างนี้
    ไม่รู้อะไรดีกับเขาเลย
    ไม่เคยเห็นแม้กระทั่งก้านใบ
    น่าดีใจกับคนที่ได้ยลมันมา.....อิจฉาา...
  • นักเรียนที่แต่งกลอนไม่ได้เรื่อง

    26 ตุลาคม 2550 19:32 น. - comment id 146173

    พุดน้ำบุษย์หอมซึ้งตรึงดวงจิต
    ใจน้อยนิดคิดถึงคำนึงหา
    ชีวิตอันแสนสุขทุกเวลา
    แต่ต้องมาร่วงโรยโดยรวดเร็ว

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน