.....อุบลชาติอุบัติใต้............................ชลธาร ไหลเง่าจมตมผสาน............................โอบเอื้อ สายใบใฝ่สุริยฉาน..............................ฉายส่อง อรุณรุ่งดอกออกเคื้อ............................กลีบแย้มยลสวย ฯ .....ดวงจิตสองชิดเชื้อ.........................อุปถัมภ์ กายสนิทกลายเสน่ห์นำ.......................จิตคล้อง ครองเคียงเยี่ยงบุพกรรม......................ตามส่ง- เสริมนา สายสวาทสานสวาทพ้อง.....................ตราบฟ้าดินสลาย ฯ
26 ธันวาคม 2545 16:59 น. - comment id 102203
สวัสดี สวัสดีปีใหม่ ใครรักใคร ขอให้แต่งงานกัน สวัสดี สวัสดีปีใหม่ เอาหัวใจมาสวัสดีกัน ครับผม รีบมาก่อนใครขอรับ
27 ธันวาคม 2545 09:08 น. - comment id 102236
^J^ ................ ***อุบลงามผ่องพร้อม ชลธาร มาแต่เนิ่นอดีตกาล ต่างรู้ บัวน้ำต่างสำราญ เอมอิ่ม ยามเมื่อเชยชิดชู้ ก่อเกื้อบรรพกาล...ฯ
27 ธันวาคม 2545 20:00 น. - comment id 102315
The Flower half of creation is destruction I knew a flower, but not her name; Sweet smelling as a summer day, She was vibrantly bright, yet plain; Wild in a pasture she lay. A thousand others looked the same, But I loved her more than all the rest; I needed a sight, and saw her first; She was vibrantly bright, yet plain. Now look when you shake your smile and say That love is something more than that; Its a spark that lights itself aflame, Sweet smelling as a summer day. And day by day, and day by day, She thought with me, heard all my songs And watched my sleep and soothed my wrongs; Wild in a pasture, we lay. When as it must, the right time came, The tinder burnt to feed the flame, I plucked my flower and sang of pain; I knew a flower but not her name.
29 ธันวาคม 2545 04:54 น. - comment id 102466
กระทู้นี้ เขียนเยี่ยมเยือนไปแล้วครั้งหนึ่ง แต่อาจจะเป็นไปได้ว่า...ถูกลบไปแล้วก็เป็นได้
29 ธันวาคม 2545 10:32 น. - comment id 102486
คุณเดียวดายคะ .. ไม่ได้ลบนะคะ .. ขอบคุณที่มาเยือนอีกครั้งค่ะ คุณคนผ่านมา ขอบคุณค่ะ idaho .. ฝาหรั่งอีกแย้ว .. คุณกฤษณะ .. นับว่าประเสริฐแท้ ที่เข้าใจความหมายของโคลงสองบทนี้ กะว่าต้องปรับเสียแล้ว ถ้าอัลมิตราสื่อไม่ชัดเจน ... (ยากนะ ให้เข้าใจว่าคนเขียนจะบอกอะไร น่ะ .. เนอะ ..)