๏ ๏ ๏ทิพย์กวี๏ ๏ ๏

อัลมิตรา

โคลงสี่สุภาพ 
๏ ทิพย์กวีดั่งน้ำทิพย์......................รังสรรค์ 
ไพเราะสุดบรรเจิดฝัน....................เพริศแพร้ว 
ดาวเดือนพร่างพราวประชัน...........ดั่งนิร- มิตแล 
นิรมิตบทกวีแก้ว...........................สลักถ้อยร้อยสนอง ๚ 
วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ 
๏ เรียงร่างเชลงวจนคิด..................มุประดิษฐ์ประจงกรอง 
ร้อยร่ำเชลงวจนลอง.......................ก็ประเทืองหทัยเพลิน 
๏ จวบจนสว่างสุริยะฉาย.................มิละหมายสิยากเกิน 
ขอมุ่งถนนกวิจะเดิน.......................ลุ ณ ทางกวีกานท์ ๚ 
กาพย์ยานี ๑๑ 

๏ แสงทองผ่องทั่วฟ้า......................ลุเวลาสุรีย์ฉาน 
เสียงแว่วแผ่วกังวาน.......................วิหคขานดนตรีไพร 
๏ หอมรินกลิ่นพยอม.......................รื่นกลิ่นหอมประโลมใจ 
สงบเกินสงบใด...............................ชวนร้อยร่ำคิดคำคม 
กลอนสุภาพ กลบทถอยหลังเข้าคลอง 
๏ ประสมร่างร้อยคำประดิษฐ์ถ้อย 
ถ้อยประดิษฐ์คำร้อยร่างประสม 
เรียงร้อยเพียงชมชื่นมิตรจิตภิรมย์ 
ภิรมย์จิตมิตรชื่นชมเพียงร้อยเรียง 
๏ เสียงหวานแผ่วเสนาะความคำไพเราะ 
ไพเราะคำความเสนาะแผ่วหวานเสียง 
กวีทิพย์เพียงแว่วแจ้วสำเนียง 
สำเนียงแจ้วแว่วเพียงทิพย์กวี ๚๛ 
  
...ชาววรรณศิลป์..อย่าสิ้นไฟฝัน......ทิพย์กวี...