หวนนึกถึง คืนวัน ที่ผันผ่าน ถึงวันวาน ที่ผ่านไป คล้ายความฝัน คิดถึงคืน วันเก่าเก่า เรามีกัน มีเพียงฉัน และเพียงเธอ เพียงสองคน มันเป็นช่วง เวลา แห่งความสุข ไม่มีทุกข์ มารุกล้ำ ให้สับสน ในใจเกิด คำว่ารัก มาเวียนวน ทุกแห่งหน สวยงามนัก รักพาไป แต่ก็ใกล้ ถึงเวลา ที่ต้องจาก ต้องพลัดพราก จากนางฟ้า น้ำตาไหล อาจเป็นเพราะ มารักกัน เมื่อสายไป ทั้งที่ใจ ของเรา เฝ้ารอมา เพราะว่าใกล้ ถึงวัน จบ ม.6 คงต้องยก ระดับ การศึกษา เธอคงต้อง จากเรา ไปไกลตา คงเกือบบ้า เพราะคิดถ่วง ห่วงหากัน คำว่ารัก รักรัก แล้วก็รัก เพิ่งประจักษ์ เข้าไป ในใจฉัน ว่าความรัก มีทั้งสุข ทุกข์ปนกัน จะมีใครเป็น เหมือนฉัน บ้างไหมเอย
20 ธันวาคม 2545 17:50 น. - comment id 101639
เหลือเวลาอีก 4 เดือนเองครับที่จะได้อยู่ด้วยกัน เฮ้อ... กว่าจะรักเท่าวันนี้ กว่าจะมีคนมาเข้าใจต้องใช้เวลา ใช่เพียงมองตากันเมื่อไร
20 ธันวาคม 2545 18:42 น. - comment id 101657
เป็นกำลังใจให้แล้วมันจะผ่านไปด้วยดีครับ
22 ธันวาคม 2545 15:28 น. - comment id 101862
อย่างไงก้อต้องจบลงด้วยความสุขล่ะนะ