จะเย็นย่ำค่ำแล้วสนธยา หมู่วิหกผกพาลาถอยหลัง กลับจากถิ่นแนวพนามาคืนรัง ทิวากรรอญดังจะดับลง แสร้งสดับศัพท์เสียงสำเนียงโสต สะอื้นโอดหวลไห้อาลัยหลง เย็นเยียบย่ำค่ำแนวป่าพนาพง หนาวก็หนาวเจ็บจงประจำใจ ใครหนอใครไฉนแกล้งมาแสร้งโศก หวาดวิโยคสะอื้นหวลชวนใจหาย ประเลงศัพท์ขับเสียงซอล้อพระพราย ห้วงๆขาดอนาถใจให้โศกา ช่างกราดกรีดขีดบรรเลงเป็นเพลงเศ้รา ใครหนอเล่าเล่นเร้าให้เฝ้าหา กระมลหมองต้องเจ็บช้ำกล้ำน้ำตา ปวดอุราสุดสะอื้นฝืนหทัย พญาโศกวิโยคเย้าเศ้รากำสรด สุดกลั่นพจน์รจน์เปรียบให้เทียบได้ วังเวงแว่วแผ่วๆเสียงสำเนียงไกล ราวกรีดกราดให้บาดใจหทัยครวญ ราตรีกาลคลานคลุมประชุมแล้ว นี่นุชแก้วอยู่ไหนอาลัยหวล ดาริการายเล่นเช่นเย้ายวล ใจยังป่วนครวญคร่ำระกำใน น้ำค้างกรายปรายละอองให้หมองจิต ยังครวญคิดคำนึงนุชสุดใจหาย จะรุ่งรางสางแสงทองผ่องอำไพ นุชเจ้าจากพรากไปไม่คืนมา
โอ๋ ศิษย์นันท์คนเขียนโคลงกลอน 18 ธ.ค. 2545 19:40 น. - ID 27446 
726
0
0
18 ธันวาคม 2545 19:54 น. - comment id 101386
คิดถึงเธอตลอด
22 ธันวาคม 2545 01:54 น. - comment id 101788
คิดถึงใครคะ...คิดถึงด้วยคนสิ... อิอิ ถ่ายทอดอารมณ์ออกมาได้ละเมียดละไมดีจัง
24 ธันวาคม 2545 20:59 น. - comment id 102109
คิดถึงใครเอ่ย น่าอิจฉาคนนั้นจัง ฮือๆๆๆๆไม่เห็นมีใครคิดถึงเราบ้างเลย
23 มีนาคม 2546 13:58 น. - comment id 117835
คิดถึงด้วยคน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
