เธอรักกันหวานชื่นระรื่นรัก ต่างประจักในดวงจิตสนิทใกล้ เรารักกันผูกพันยิ่งกว่าสิ่งใด เปรียบดั่งดินถิ่นเคยได้สายฝนพรำ มาวันนี้ต้องไกลห่างต่างหน้าที่ เหมือนสายฝนเคยมีเคยกระหน่ำ ได้อำลาดินดีดินเคยดำ ให้แห้งแล้งชอกช้ำระกำใจ วานสายฝนบนฟ้าเมตตาบ้าง อย่าเหินห่างห่างกันแทบหวั่นไหว โปรดกลับมาหาดินแห้งที่แตกลาย ดินผืนนี้มีหัวใจไว้เพื่อรอ วันแหงนมองท้องฟ้าพาใจหม่น คืนสับสนคนเดียวดายใจพร่ำขอ โปรดเห็นใจคนที่รักจักยังรอ ก่อนจะท้อหมดแรงและแห้งตาย
ลูกเป็ดขี้เหร่ 17 ธ.ค. 2545 00:07 น. - ID 27376 
839
3
0
17 ธันวาคม 2545 06:55 น. - comment id 101166
ตั้งใจแบบนี้ ก็เก่งอะสิเนี่ย ประจักษ์นะจ๊ะ ปล. คิดถึงน้อง(หรอ) คนนี้จังเลย อิอิ
17 ธันวาคม 2545 14:00 น. - comment id 101208
เฮ้ๆ... คิดถึงจังเลยครับ เก่งขึ้นเนอะ (ทำไงเราจะเก่งบ้างล่ะ...)
17 ธันวาคม 2545 17:05 น. - comment id 101247
เศร้าๆ ยังไงม่ายยยรุ .....TT^TT ----------------- แหะๆ พี่พิมพ์อย่ามาแบบเศร้าๆดี๊ ..มันหดหู่อ่ะคะ ..อิอิ ---------------- คิดถึงพี่พิมพ์เหมือนกานนนนนน มากๆเลย ..!!
17 ธันวาคม 2545 19:48 น. - comment id 101278
ขอแก้วรรคแรกจาก เธอรักกันหวานชื่นระรื่นรัก เป็น เคยรักกันหวานชื่นระรื่นรัก นะค่ะ พิมพ์ผิดอ่ะค่ะ ( พิมพ์ฝากให้มาลงให้หน่อย )
3 กุมภาพันธ์ 2546 21:00 น. - comment id 107377
แง้ๆๆ ยายแน็ต ทามกลอนฉานพังหมด .... คิดถึงทุกคนมากๆเลยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
