๏ รอยบุญเราร่วมสร้าง.........พลางหนุน จิตผูกอิงแอบบุญ...................ไป่ร้าง รักล้นอิ่มเอิบอุ่น.....................อาบชุ่ม หทัยนา ใจหล่อรวมหลอมกว้าง-.........กว่าฟ้าแดนสรวง๚ ๏ ดวงจิตจำห่างพ้น..............พรากพี่ เจ็บดั่งมีดเจียนฤดี..................ลึกร้าย แหนงวารหน่ายดิถี................ถวิลแว่ว ลมกู่หลอนโสตคล้าย..............พี่คล้อยคืนหา๚๛
14 ธันวาคม 2545 19:38 น. - comment id 100826
๏ รอยบุญเบ็นนี่สร้าง...........ปางเพรง เราจึ่งได้ร่วมเลบง................บทถ้อย เอื้อนุชเช่นกันเอง................กนิษฐ์นาฏ สองร่ำสองใจร้อย...................เจิดรักษ์กวีศิลป์๚๛ ขยัน ๆ แต่งโคลงเข้านะ...ขยันเรียน+ทำงานด้วย. เป็นกำลังใจให้จ้ะ. o[^_^]o
14 ธันวาคม 2545 22:52 น. - comment id 100853
.....หอมใดใครอื่นได้.........................หมายหอม หาเปรียบเทียบอาจถนอม....................นาฏน้อง แก้วอาจมาตรเด็ดดอม.......................หอมครู่ เดียวนา หากพลัดนุชนาฏต้อง.........................ชอกช้ำอวสาน ฯ
14 ธันวาคม 2545 22:54 น. - comment id 100855
.....กาพย์กลอน.....วอนพี่น้อง..........................ผองชาว- โคลงเฮย กระฉ่อนเฉิด.....รจน์ราว.................................เก่าครั้ง วรเพริศ.....วับวาว........................................ราวว่า จันทร์นา เจริดตรึง.....จิตยั้ง........................................ตราบสิ้นดินสลาย ฯ
14 ธันวาคม 2545 23:26 น. - comment id 100862
^J^ ..................... ***โคลงกลอนจารจดไว้......ความนัย บอกบ่งความน้อยใจ........ตัดพ้อ เจ้าเพรียกกู่หาใคร.........กันหว่า ขออย่าได้ย่อท้อ.........ใฝ่ตื้อตามตอม...ฯ .........เข้าใจป่ะ..ไอซ์..?
15 ธันวาคม 2545 17:31 น. - comment id 100937
ขอบคุณคับพี่ใจดีจริงๆเลย =^_^= แต่ขอเวลาจากลาไปทำใจพักแล้วจะหวนกลับมาดีกว่าเน้อ ม่ายงั้นชีวิตสิ้นแน่ ................................. อัลมิตรา หอมนางนางนุชนวลน้อง หอมนี้พี่ปองต้องถวิล หอมจักมิรู้ตรอมจากยุพิน หอมมิหน่ายฤาสิ้นอัลมิตรา ............................... จังงัง พรรคลิงรักลิง กลอนกลานต์สานสมัครมิ่งเสมอ จวบจนจักพบเจอมิตรภาพ ตราบดินสิ้นฟ้าจะฉายฉาบ ประทับตราบมั่นนิรันดร ............................... ^J^ ..................... ***โคลงกลอนจารจดไว้......ความนัย เผยซึ่งความห่วงใย............แน่นล้น พร่ำเพรียกเรียกคนไกล......ให้ห่วง เพียงพี่เผยพจน์พ้น.............คงแคล้วคลายท้อจากใจฯ ...........มะเข้าใจ ....?
16 ธันวาคม 2545 08:04 น. - comment id 101011
...งานบุญฤๅเท่ารู้....งานรัก รู้รักรู้ประจักษ์.........จวบสิ้น งานรู้อยู่ที่รัก...........งานเล่า รักที่ให้ดับดิ้น.........ไม่สิ้นรักนาง