อย่ายิ้ม..ในขณะที่ดวงตาเธอผลักไส ฉันไม่รู้สึกอะไรกับการกระทำไร้หัวใจเหล่านั้น หัวใจฉันตายไปแล้ว..ไร้วี่แววความผูกพัน เธอไม่มีวัน ฟื้นชีวิตความฝันที่ไม่หายใจ อย่ารินน้ำตา..ถ้าในหยดน้ำตาไร้ความรู้สึก คำลาของฉันมาจากส่วนลึกแห่งความหม่นไหม้ อย่ายิ้มเหมือนผูกพัน อย่าร้องไห้ให้กันเหมือนอาลัย หากเมื่อลับตาไป ฉันก็เป็นเพียงความเวทนาของใจที่เธอจะลืม
11 ธันวาคม 2545 19:50 น. - comment id 100323
มาเป็นกำลังใจเช่นเคยครับ
11 ธันวาคม 2545 20:16 น. - comment id 100337
มาเป็นกำลังใจอีกคนค่ะ
11 ธันวาคม 2545 22:43 น. - comment id 100369
มารับกำลังใจเช่นเดิมจ้ะ
12 ธันวาคม 2545 00:58 น. - comment id 100387
เศร้าจัง ใครนะช่างทำได้
12 ธันวาคม 2545 10:44 น. - comment id 100406
เข้มแข็งนะค่ะ เป็นกำลังใจให้อีกแรง
12 ธันวาคม 2545 17:17 น. - comment id 100473
ทั้งเศร้า ทั้งเพราะง่า
12 ธันวาคม 2545 17:30 น. - comment id 100477
^^ ขอบคุณค่ะ ความเข้มแข็งก่อได้เพราะกำลังใจเสมอ
13 ธันวาคม 2545 16:34 น. - comment id 100624
วันนั้นได้ยินกลอนบทนี้จากปากของพี่หวานเอง ....แต่พอได้มาอ่านอีกที.....นำตาไหลเลยหง่า .....เศ้รามากๆๆๆๆๆๆๆ อย่ายิ้มเหมือนผูกพัน อย่าร้องไห้ให้กันเหมือนอาลัย ..................... พี่หวานคะ อยากบอกพี่ว่า วันนั้นมีความสุขมากๆๆๆเลยอ่ะ เหมือนว่าได้เจอคนที่เข้าใจ คิดถึงพี่ๆๆๆๆๆทุกคนเลย วันหลังเราไปด้วยกันอีกน้า
13 ธันวาคม 2545 23:26 น. - comment id 100698
พี่ก็แฮปปี้เหมือนกันจ้า