ความรักคือสิ่งใดมีแต่สุขที่ได้เฝ้าดู

tir

เป็นไปได้ไหมว่า  ในความตาย  มีอิสระมากพอที่จะปลดทุกคนจากเครื่องพันธนาการทังหลายทั้งปวงในโลกนี้  คงคือสิ่งเดียว  ที่จะไม่ต้องมาเป็นเจ้าของสิ่งใด  แม้แต่ตัวเราเอง   
     แต่ชีวิตยังมีอยู่ต้องกัดฟันทนสู้ไปให้ถึงจุดหมาย  ถ้าลำบากก็อย่าถ้อถอยจงสู้ไป  ดังเดินแล้วถอยไม่ได้แต่หยุดได้  ถ้าหยุดแล้วจงมองดูทุกสิ่งทั้งรอบตัว  แล้วค่อยเดินไปอย่างใจฝัน  ดังสายใยแห่งรักนั้นผูกพันขอให้ก้าวเดินอย่างมั่นคงอย่างหวั่นสิ่งรอบข้าง  ขอมีแรงใจจะประสบพบรักที่ยั่งยืน  ต้องค่อยๆอ่านใจกันให้ออกดูนานๆอย่าก้าวพลาด  เพราะรักคือเพื่อนเป็นเพื่อนตายทั้งชีวิต  ไม่ต้องบอกว่ารักคืออะไรเพราะบอกไม่ได้  มันเป็นเพียงความรู้สึกจากข้างใน  ซึมถึงวิณญาณ  รักมากยิ่งร้อนมากไม่อาจบอกได้หมด  กับสิ่งที่ทำไป
    รักเหมือนคุณค่าทางใจที่เยียวยาแก่กัน  พบกันที่ไรชั่งสุขไม่เคยทุกอยากจะเห็นแต่หน้าเธอ  เธอก็คงคือ.....ของดวงจิต  แค่คิดถึงหรือแค่เห็นหน้าบ้านก็สุขใจ  ยามจะกินนอนเดินนั่ง  ก็ยังเฝ้านึกว่าเธอนั้นสุขอย่างเราไหม  ทำไมหนอในใจถึงมีแต่สิ่งดีที่ให้เธอ  และเธอปราถนาสิ่งใดเราก้อยากให้เธอได้ดังใจหวัง
    รักเธอเหมือนผีเสื้อที่สวยงาม  ไม่อาจจะจับหรือเอาเธอมาไว้ครอบครอง  เพราะเธอเป็นอย่างไรเราก้อยากให้เธอเป็นอย่างนั้น  อยากจะอ้าปากอยู่เต็มแก่บอกควมในใจที่มีอยู่ว่ารู้สึกอย่างไรเมื่อเธอบินมา  ยามเธอบินหรือยามเธอนี่งก็ดูน่าชมพิสมัย  นี้หรือคือสิ่งที่เธอเป็น