คนหนอคนไม่น่ายลคนในเข่ง ความร้อนเร่งในสังคมห่มใจหนาว นอนในเข่งหลับฝันอันยืดยาว บนเรื่องราวทุกข์ยากลำบากกาย กางเกงปะตูดปอดเอวคอดกิ่ว แบกความหิวแบกความทุกข์สุขสลาย มีสุนัขเป็นเพื่อนข้างเรือนกาย ประหนึ่งสายโลหิตที่ติดตาม เมื่อยามเย็นเย็นแสงแห่งอาทิตย์ เริ่มชีวิตแบกฝันตะวันห่าม หวังเพียงเสี้ยวเศษเรี่ยที่ตกลาม คนมองข้ามโยนทิ้งกลิ้งกระเด็น พลาสติกเศษขวดกระดาษแผ่น กระโจนแล่นเข้าคว้าเมื่อตาเห็น เศษขยะสำคัญมันจำเป็น ความลำเค็ญคุ้ยคว้าอย่าชิงชัง รกรุงรังรอบเข่งที่ดันเข็น ที่มองเห็นมากมายคือความหวัง มีชีวิตโดยขยะเป็นกำลัง มีหิวมั่งอิ่มมั่งก็ยังดี หวังเก็บกอบลอบเล็มแค่เต็มเข่ง ใช่อวดเก่งท้ายขายศักดิ์ศรี ชั่วชีวิตย่ำเดินบนเศษธุลี ขอแค่มีชีวิตไม่ผิดคน คนในเข่งเร่งหาคว้าเศษหวัง ทุกก้าวยังมุ่งมั่นดั้นในหน เพียงอิ่มท้องแบ่งกันหมากับคน สู้และทนร่วมใจไปทุกยาม เจียดเศษรักจากเสี้ยวร้ายให้เศษรัก แบกทุกข์หนักหนไกลไม่นึกขาม เก็บไปจนสิ้นแสงตะวันงาม จนถึงยามแสงไฟในราตรี เงียบและเหงาเปล่าเปลี่ยวทางเลี้ยวเลาะ ใจบ่มเพาะเมล็ดหวังตั้งศักดิ์ศรี บนเส้นทางหวังงอกงามบนความดี ขอแค่มีใช่กอบโกยขโมยกิน
ส่องหล้า 11 ธ.ค. 2545 10:05 น. - ID 27138 
1097
1
0
11 ธันวาคม 2545 10:37 น. - comment id 100249
อ่านบทกลอนแสนดีสะท้อนสังคมบทนี้แล้วพาใจหวนคะนึงไปถึง แสงศรัทธา..นะว่าหายไปไหนนาน.. และ พุดพัดชาจะมาบอกว่า รักคำรักคนชื่อส่องหล้ามานานแล้ว ดั่งดวงแก้วส่องกระจ่างกลางใจหวาน ยามเยาว์วัยเคยอ่านนิยายใจร้าวราน นางเอกหวานชื่อส่องหล้าพาตรึงใจไม่เคยลืมค่ะ
11 ธันวาคม 2545 22:36 น. - comment id 100367
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^........สะท้อนสังคมได้ดีจังเลยค่ะ....^*^
อ่านแล้วสะท้อนใจจังพี่ส่องหล้า
มองภาพในสังคมได้กว้างจังเลย
^*^.........................^_____^...................^*^
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
