ยามเย็นเป็นวาระจะเปลี่ยนแปลง แสงสุรีย์รุนแรงก็แผลงผ่อน คล้อยโค้งฟ้ากางกั้นตะวันรอน แดดจะอ่อนอิดโรยโดยยินยอม ฟ้าสว่างกำลังจะเปลี่ยนสี หลังจากที่แดดผีตากผ้าอ้อม ดูแวววาวราวรองด้วยทองย้อม เมฆรายล้อมล้วนเหลืองเรืองประกาย ซึ่งจะเป็นฉะนี้มิได้นาน พอเมฆผ่านคล้อยเคลื่อนก็เลือนหาย แสงที่ลอดม่านเมฆเสกลวดลาย ช่างดูคล้ายโรงละครตอนกลางคืน มีลำแสงฉาดฉายอยู่ไปมา จ้องประดับจับประดามาชมชื่น เล่นเรื่องราวรับรู้สึกว่าครึกครื้น ชวนให้รื่นรมณีย์นี้เพลิดเพลิน แต่แล้ว ฟ้าสวยกลับเปลี่ยนสี ลวงฤดีด้วยม่วงหม่นจนสะเทิ้น สะกดกรีดกร่อนกราดขลาดเหลือเกิน มิอาจเมินดั่งโดนสะกดมนต์ แสงสุดท้ายค่อยค่อยหายไปจากฟ้า แว่วเพลงว่าสุริยาลาเวหน อำลาแสงสุดท้ายให้ได้ยล เพื่อทุกคนจะอาลัยตั้งใจคอย บัดนี้เหลือเพียงตะเกียงวาม และแต้มตามสรรพสิ่งด้วยหิ่งห้อย เรืองดาราหลากลำเลียงเพียงเล็กน้อย ก่อนจันทราจะคล้อยขึ้นแจ่มนวล (ม้าก้านกล้วย)
ม้าก้านกล้วย 11 ธ.ค. 2545 09:35 น. - ID 27134 
875
2
0
11 ธันวาคม 2545 09:50 น. - comment id 100234
รออ่านบทกวีที่งดงามในยามเช้า รอแมกไม้สายมูลมาหยาดหวาน รอคนดีที่เป็นเพื่อนมายาวนาน รอกลอนหวานผ่านราตรีที่มืดมน.. คือความจริงอย่าทิ้งฝัน(ขวัญ)ในวันนี้ คือความดีที่สวยใสไม่สับสน คือถนนสายดอกไม้ปลอบผู้คน คือกมลคนช่างฝันสร้างฝันดีคืนโลกงาม.. ขับรถหาบรรยากาศแบบนี้บ่อยๆนะ จะได้อ่านงานงาม..ตามใจที่รักรอเสมอมา.. จริงใจใจจริง
11 ธันวาคม 2545 11:00 น. - comment id 100252
โอ้ยามเย็น..ลมพัดกระหน่ำเตือน ความทรงจำ เมื่อครั้งในอดีต..ที่เราสองเคยร่วมชีวิต..และเราเป็นมิตรที่ดีต่อกัน ตั้งแต่วันนั้นจวบจนวันนี้..ไม่มีเธออยู่เคียง ได้ยินสำเนียงจากเสียงนกร้องบินดังก้องบอกมา เธอไม่หวนมา จะไม่หวนมา...สู่ความโสภาในยามเย็น เธอไม่หวนมา จะไม่หวนมา ...สู่ความโสภาในยามเย็น...
11 ธันวาคม 2545 13:59 น. - comment id 100265
แสงสีทองทาทาบทับกับขอบฟ้า เสมือนว่าใจคนปนหม่นหมอง ดูเศร้าสร้อยละห้อยหาน้ำตานอง แสงสีทองช่างเงียบเหงาดูร้าวรอน แสงสีทองยามสนธยาให้บรรยากาศที่เงียบเหงาสุดๆ และก็มักจะคิดถึงคำๆหนึ่งซึ่งมีคนที่รักมากที่สุดเคยบอกว่า มันเป็น.... แสงแห่งความเหงา... คิดถึงจังค่ะ
11 ธันวาคม 2545 22:50 น. - comment id 100373
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^.........ตามมาแอบอ่านค่า.........^*^
^*^.......................^_____^................^*^
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
