ดาวดวงหนึ่งถึงดาวอีกดวง

ทะเลดาว

....ใจหนอใจ...ใจของเรา...เฝ้าคิดถึง
ใครคนหนึ่ง...ซึ่งพบเขา...ยามเราฝัน
ใจหนอใจ...ใฝ่คะนึง...ถึงคืนวัน
ฟากฟ้าฝัน...เคยเคียงกัน...เก็บดวงดาว
....มาพบกัน...เพราะอะไร...นะใจเอ๋ย
หรือก่อนเคย...สัมผัสสรวง...ในห้วงหาว
ร่วมตั้งจิต...อธิษฐาน...แห่งสองเรา
ขอดวงดาว...สื่อบุพเพ...ให้พบพาน
....ยามมาใกล้...ใจก็หวาม...เพราะความชื่น
ยามไกลกัน...ใจก็ขื่น...เขาเหหัน
เมื่อพบแล้ว...ใยต้องพราก...ต้องจากกัน
เปลี่ยนคืนวัน...ไม่เปลี่ยนใจ...ได้ไหม ตรา
....เมื่อลมหนาว...พัดบางเบา...เราอ้างว้าง
ดุจน้ำค้าง...กลางแสงแดด...ที่แผดจ้า
อยากจะขอ...รอชมดาว...อีกสักครา
แต่ ดูเหมือน...ดาวหนีหน้า...ไม่มาเจอ
....แหงนมองฟ้า...พาให้หวล...ครวญคิดถึง
ภาพอบอุ่น...ละมุนซึ้ง...มั่นเสมอ
ฝากลมเย้า...สั่งดวงดาว...บอกข่าวเธอ
สุดท้ายเรา...เฝ้าฝันเพ้อ...เพียงเดียวดาย
....เราหนอเรา...เขายิ่งหนี...ยิ่งรี่ชิด
เขาเบือนบิด...สิ้นไมตรี...จึ่งลี้หาย
แล้วมาพบ...มาหนุนเกื้อ...เพื่อสิ่งใด
หรือเพียงใจ...อยากหยอกเย้า...ดาวบางดวง