ทุ่มทอดกายหงายหน้าสู่ฟ้ากว้าง ณ ท่ามกลางเทือกภูดูไสว ใต้แพดาวพราวกระพริบระยิบใย ปล่อยดวงใจละล่องท่องวนา แต่ละวันขวัญจิตชีวิตพี่ ยังคงมีใจมั่นฉันใดหนา ก่อนจะพรากจากกันเคยสัญญา ว่าศรัทธาร่วมฝันนิรันดร มาบัดนี้เหตุไฉนไยเงียบเฉย นิจจาเอ๋ยหรือศรัทธามาหลุดถอน หรือชีวาลาลับกับกองฟอน หรือโอนอ่อนพ่ายแพ้แก่กาลี เธออยู่ไหนไม่สำคัญหรอกขวัญจิต ขอเพียงคิดถึงสัญญาอย่าหน่ายหนี อยู่ที่ไหนก็เหมือนกันมั่นฤดี ขอเพียงมีรักแท้ไม่แปรไป แม้จะพรากจากไปไกลสุดฟ้า เพียงแก้วตาไม่พะวงจิตหลงไหล ไม่ลุ่มหลงกะเท่เล่ห์สัตว์ไพร กลางดวงใจ...ฉันยังอุ่นกรุ่นเนื้อนาง.
2 ธันวาคม 2545 00:16 น. - comment id 98894
โห ..ดีจัง ได้ท่องป่าด้วย ...
2 ธันวาคม 2545 09:15 น. - comment id 98915
รออ่านงานพรระวีหวานหวานมานานหลายวันแล้วนะคะ กลับมาแบบเศร้าเลย แต่ก็ยังแฝงธรรมชาติงามเหมือนเดิมค่ะ
2 ธันวาคม 2545 15:50 น. - comment id 98974
ในไพรมีตัวอะไรมั่งคะเนี่ย..ระวังขวัญจิตของพรระวี จะมีอันตรายนะคะ ... !
2 ธันวาคม 2545 16:17 น. - comment id 98976
1.ขอบคุณอัลมิตรา 2.ขอบคุณ พุด พัดชา(อยากเรียกว่า พุด พิชญา เพราะมีดอกพุดพันธ์หนึ่งชื่อนี้) 3.ท่านส้มโอหวานแห่งมหานครปฐม ผู้ถึงแล้วซึ่งความอัครฐานแห่งภาษา ข้าพเจ้าเคลิบเคลิ้มไปด้วลีลาแห่งกวีที่ท่านรจนามิได้ขาดสาย วันใดมิได้ดอมดมกลิ่นภาษาอันสละสลวยแห่งท่าน ข้าพเจ้าเหมือนมิได้เสพภักษาหาร
2 ธันวาคม 2545 19:17 น. - comment id 99001
มาขอหอมกรุ่นเนื้อนางด้วยคนนะคะ คิดถึงพี่วีจังเลยค่ะ คิดถึงม้ากมาก
2 ธันวาคม 2545 22:27 น. - comment id 99046
แก้วหายไปไหนเสียนาน คิดถึงจังนะน้อง
24 ธันวาคม 2545 22:42 น. - comment id 102122
แสนเพราะเลยจ้า
27 ธันวาคม 2545 13:40 น. - comment id 102281
หวานจริงนะคะ พี่ชาย