ขณะที่เราปลีกตัวออกห่างจากผู้คน เพราะเรารู้สึกว่า เรามีวิญญาณที่ใสสะอาดกว่าพวกเขา หรือมีจิตใจที่ผ่องแพ้วกว่า กว้างขวางกว่า หรือมีสติปัญญาที่ฉลาดล้ำลึกกว่าพวกเขา แต่นั่นมิได้หมายความว่า เราได้ทำในสิ่งที่ยิ่งใหญ่อันใด เป็นเพียง เราได้เลือกแนวทางที่ง่ายที่สุดแก่ตัวเรา และเลือกทางที่มีภาระน้อยที่สุดให้แก่ตัวเอง ความยิ่งใหญ่ที่แท้จริง คือ ** เราจะต้องคลุกคลีกับผู้คนเหล่านี้ ** อย่างอิ่มเอิบไปด้วยวิญญาณแห่งการให้อภัย ** พร้อมด้วยความเอื้ออาทรต่อความอ่อนแอ ** ความพลาดพลั้งของพวกเขา ** และจะต้องเปี่ยมไปด้วย วิญญาณแห่งความปรารถนา ที่แท้จริงในการขัดเกลา อบรมพวกเขา และยกระดับพวกเขาสู่ระดับเดียวกับเรา เท่าที่เรามีความสามารถ ที่กระทำเช่นนี้ มิได้หมายความว่า ** เราจะหลุดออกจากระดับอันสูงส่งของเรา ** และมิได้ลดอุดมการณ์อันสูงส่งของเราลงมา ** หรือมิได้หมายความว่า ** เราจำต้องประจบเอาใจบุคคลเหล่านี้ ** จำต้องเยินยอต่อความผิดพลาดของพวกเขา ** หรือว่าทำให้พวกเขารู้สึกว่า ** เราสูงส่งกว่าพวกเขา...หามิได้ ** การรอมชอม ** ระหว่างสิ่งที่เคยขัดแย้งกัน ** กับความใจกว้าง ** หลังจากมุ่งมั่นค้นหาสิ่งนี้อย่างพากเพียร ** นี่แหละ... คือ... ** **...ความยิ่งใหญ่โดยแท้...**
27 พฤศจิกายน 2545 22:53 น. - comment id 98204
ูู^-^
27 พฤศจิกายน 2545 23:06 น. - comment id 98213
เป็นลิงแก้มป่อง ที่ยิ้มเหมือนแมวที่สุดเลยนะ ไอดาโฮ่ ..
28 พฤศจิกายน 2545 07:33 น. - comment id 98238
ยิ่งใหญ่ อิอิ
28 พฤศจิกายน 2545 11:14 น. - comment id 98256
อืมมม ใหญ่จิงๆ อิอิอิ ^_____^ ยาวด้วยยยย (กลอนค่ะ) อิอิอิ
29 พฤศจิกายน 2545 11:18 น. - comment id 98466
ความยิ่งใหญ่โดยแท้..............คือหากรู้จักแพ้ ชนะได้โดยศานติ์ ๚ .
29 พฤศจิกายน 2545 11:23 น. - comment id 98468
แก้.. ความยิ่งใหญ่ที่แท้..............คือหากรู้จักแพ้ ชนะได้โดยศานติ์ ๚ .