การเดินทางของเกลียวคลื่น

ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม

ฉันรักการเดินทางของเกลียวคลื่น
ที่มีรักยั่งยืนเพียงเพื่อผืนทรายขาว
จากขอบฟ้ามายาทอดตัวมาเป็นสายพราว
กี่ผืนน้ำทะเลที่ทอดยาว--ไม่มีสักคราวจะท้อใจ
เพียงรู้ว่าผืนทรายรออยู่ตรงหน้า
จะกี่เกาะแก่งหินผาที่ทอดขวางไว้
และนับกี่ครั้งที่เกลียวคลื่นแตกกระจาย
ยังก่อตัวเป้นคลื่นลูกใหม่เพื่อเดินทางมา
ฉันเองก็ไม่ต่างจากเกลียวคลื่น
มีวันและคืนเพียงเพื่อเดินทางมาหา
เธอ--จุดหมายปลายทางแห่งน้ำตา
ก็ยังเดินทางหอบหัวใจมาเพื่อพบแต่ความเย็นชาของผืนทราย
ที่ไม่ว่าจะเพียรซัดมากี่หน
ก้กลับต้องทิ้งตัวร่วงหล่นกลับสู่ทะเลแล้วกลืนหาย
แต่ครั้งแล้งแล้งแล้วครั้งเล่าที่รักแตกกระจาย
ฉันก็ยังจะเดินทางมาเพื่อได้รักผืนทราย--ผืนเดิม				
comments powered by Disqus
  • ตั้น

    1 ธันวาคม 2545 15:50 น. - comment id 98820

    ยังชมว่าคุณมีฝีมือในการเขียนกลอนที่ดีเหมือนเดิม น่าจะรวมเล่ม  ผมจะขอเก็บไว้ซักเล่ม   แต่มันเศร้าจัง  ลองเอาแบบสุขใจกับรอยยิ่มบ้างซิครับ จะคอยอ่าน
  • ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม

    1 ธันวาคม 2545 21:25 น. - comment id 98856

    ขอบคุณค่ะ สำหรับคำชม เกิดมาก็เพิ่งมีคนมาชมขนาดนี้ ขอบคุณมากจริงๆ ค่ะ ยังไง ก็อย่าลืมตามอ่านกันไปเรื่อยๆนะคะ
  • พันดาว

    19 มีนาคม 2547 11:16 น. - comment id 145277

    มาเที่ยวทะเลที่ 1 ของถนนสายเก่าแล้ว แม้จะมาช้าไปปีกว่า แต่-การเดินทางของเกลียวคลื่น- ก็ยังคงงดงาม อ่านแล้วประทับใจ จิงๆ กำลังจะไปเยี่ยมทะเลที่ 2 แล้ว
    ชอบท่อน
    ----
    ที่ไม่ว่าจะเพียรซัดมากี่หน
    ก้กลับต้องทิ้งตัวร่วงหล่นกลับสู่ทะเลแล้วกลืนหาย
    แต่ครั้งแล้งแล้งแล้วครั้งเล่าที่รักแตกกระจาย
    ฉันก็ยังจะเดินทางมาเพื่อได้รักผืนทราย--ผืนเดิม

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน