นั่นคือฉันเอง

ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม

ขอจากไปในความเงียบงัน
หากวันนี้ความผูกพันมันหมดค่า
อย่าถามถึง..อย่าจุดตะวันเดินตามฉันมา
ขอหลับในโลกนิทรา--ไม่อยากตายอย่างทรมาในความห่วงใย
ที่..พรู่งนี้จะไม่เป้นของฉัน
อย่าปลุกความรักตื่นจากฝันมาเคลื่อนไหว
ไม่อยากแรมรอน..เพราะคมสายลมอาวรณ์มันบาดหัวใจ
กลัวต้องร้องไห้เมื่อไม่มีใครอยู่ข้างกัน
ปล่อยหัวใจให้เงียบเศร้าหยุดฝันเพ้อ
ด้วยการอย่าถามหา อย่ามาเจอ อย่าห่วงใยฉัน
หากเธอเห็นน้ำค้างบนใบไม้ในคืนสงัดงัน
แค่รู้ไว้ก็พอคือน้าตาฉัน--
ที่ยังใช้ชีวิตในโลกฝันเพื่อหายใจ				
comments powered by Disqus
  • ในฝัน

    25 พฤศจิกายน 2545 16:30 น. - comment id 97772

    ดีมากเลยค่ะ
    
  • ChenYOYO

    2 มกราคม 2547 23:13 น. - comment id 145156

    เศร้าและสวยงาม

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน