ไม่รู้จะไปได้ไกลแค่ไหน

ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม

ไม่รู้จะไปได้ไกลแค่ไหน
บนการเดินทางที่ยังทิ้งหัวใจไว้ที่นี่
หนีไม่เคยพ้นพันธนาการที่ดึงกลับมาทุกที
จึงเกลียดความอ่อนแอส่วนนี้ของหัวใจ
อยากเข้มแข็งพอจะเลิกร้าง
แต่เพราะรักที่หมุนการเดินทางให้กลับมาจนได้
อยากเก็บรักใส่กระเป๋าเดินทางไปอย่างมั่นใจ
โดยไม่ต้องเรียกการเดินทางครั้งใหม่ว่า...หนีหัวใจตัวเอง
ไม่ใช่เพราะความน้อยใจที่ผู้หญิงพึงมี
แต่ที่ฉันอยากไปเสียทีเพราะความดีที่เธอใช้ข่มเหง
เธอมีฉันขณะที่ยังรักเขาอยู่นั่นเอง
แล้วฉันจะอยู่ที่ไหนในบทเพลง--เราสามคน				
comments powered by Disqus
  • ภูตะวัน ตะวันรอน

    27 มีนาคม 2547 13:24 น. - comment id 145284

    อยู่ในหัวใจ......
    
    อยู่ในส่วน..ของความรัก....
    
    ไม่ใช่ในส่วน..ของเหตุผล....
    
    ********************************
    แวะมาอ่านน่ะ.เห็นงานนี้...ไม่มีคนอ่าน...
    เผอิญ.. จริง ๆ ...
    เผอิญที่...ตอบคำตอบนี้ได้...
    
    อ้อ...ชื่อบท..น่ะ..พิมพ์ผิด หรือตั้งใจ...ไท่...หรือ ไม่..ถ้าผิดก็แก้ไขซะ...แฟนสั่งมา...อิ ๆ
    
  • ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม

    27 มีนาคม 2547 19:22 น. - comment id 145289

    อืม....บทนี้ตงกับชีวิตจริงของวาเลยนะ....
    
    ชื่อบทนี้ที่พิมพ์ผิด จะรีบแก้ครับผม (แฟนสั่งมา)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน