*...บทกลอนบทหนึ่ง เขียนขึ้นในวันคิดถึงเธอ เป็นบทกลอนที่อ่อนโยนเสมอ เพราะเขียนให้เธอ..คนดี เป็นบทกลอนแห่งความรัก กลั่นกรองจากดวงใจดวงนี้ แทนความอาทรเท่าที่มี มอบให้เธอคนดีวันที่ไกล...*
24 พฤศจิกายน 2545 09:46 น. - comment id 97482
เรนจำ..ไคริด้าย.. บทกลอน..ที่อ่อนโยน.. เรนชอบ..ที่สุด.. ขอ.. บทกลอน..ที่อบอุ่น.. ในวันที่เรนเหงา..ม่ายมีครัย.. ขอบคุณค่ะ... ..ดีจัยยจัง... ที่ด้ายอ่าน..บทกลอนของไคริ.... ขอบคุณ... ที่กลับมา.. .. ขอบคุณจริงๆ..ค่ะ..
24 พฤศจิกายน 2545 10:03 น. - comment id 97484
จำได้จ้ะ... :-))
24 พฤศจิกายน 2545 11:50 น. - comment id 97501
อ๋อ...นึกว่าใคร ไครินี่เอง เปลี่ยนนามปากกาแล้วหรอจ๊ะ อย่ามาซึ้งแถวนี้นะไคริ น้องแก้วกำลังปวดใจอยู่นะ...ฮือฮือ
24 พฤศจิกายน 2545 13:46 น. - comment id 97524
เปลี่ยนนามปากกามาครั้งนี้ครั้งที่สามแล้วนะ.. กลอนยังได้อารมณ์เหมือนเดิมจริงๆ **..ไม่รู้ว่า กลอนบทนี้ ที่เท่าไหร่ ยังแต่งให้ ย้อนรำลึก ถึงความหลัง กลอนก็เคย กล่อมไว้ ให้มิตรฟัง ลืมหรือยัง....กลอนรัก...ที่ปักทรวง....
24 พฤศจิกายน 2545 14:03 น. - comment id 97532
ให้ความหมายดีจังเลยคะ ไพเราะมากๆเลย พี่ไคริ ไปไหนมาง่า ..คิดถึงมากๆคะ เปลี่ยนนามปากกาใหม่เหรอ ?? ^---^ ยังจำเอกลักษณ์ได้เลยคะ ^---^
24 พฤศจิกายน 2545 20:42 น. - comment id 97596
กลอนอบอุ่นจังเลยค่ะ อ่านแล้วชอบจัง
24 พฤศจิกายน 2545 22:01 น. - comment id 97632
กลอนใช้ภาษาง่ายแต่ อ่านแล้ว อุ่นๆ ถ้าเป็นแฟนเขียนให้คงรักตาย
26 พฤศจิกายน 2545 10:39 น. - comment id 97884
แหมมม ว่าไงเห็นหายไปเลยน่ะค่ะ ก้องอยู่ว่าไปไหน ที่แท้ก้อเปลี่ยนนามนี่เอง ดีใจที่กลับมาน่ะค่ะ และได้อ่านกลอนไคริอีกครั้งอ่ะ ^__^
26 พฤศจิกายน 2545 16:50 น. - comment id 97930
อบอุ่นจังเลยครับ....พี่ไคริ หายไปตั้งนาน...กลับมานามปากกาใหม่ด้วย ดีใจครับที่กลับมา