ซุกหน้าลงกับหมอน ไม่อยากตื่นนอนเลยพรุ่งนี้ ไม่อยากให้โลกหมุน... แม้เสี้ยววินาที ไม่อยากให้ความรู้สึกดีดีเลือนลางไป จมตัวเอง อยู่กับความเหงา ปรับตัวรับความว่างเปล่า ร้าวไร้ และทำใจว่า อีกไม่ช้าเธอจะจากไป ร้องไห้พอเมื่อไหร่....ค่อยเสกให้โลกหมุนต่อได้ตามเดิม