เก้าอี้ผ้าใบ..สีสวยใส..ในความรู้สึก.. สัมผัสลึกลึก..นั่งนึก..ถึงความเดียวดาย.. กับหนังสือ..เล่มโปรด..โลดแล่น..ในใจ.. มองฟ้า..กว้างใหญ่..ไกลถึง..ขอบฟ้าสีทอง.. วันที่เหงา..ความเศร้า...ที่มาเยือน.. กับสิ่ง..ลางเลือน..ย้ำเตือน..ความถูกต้อง.. หนังสือ..ที่อ่าน..เปนคุณ..ที่ให้..ใจคอยเรียกร้อง ตาที่มอง.. พร่าไป..ไร้ใจ..จาอ่าน.. คิดถึง..คุณจัง...เก้าอี้ขาว..ในห้องของ..